Шакал

Чекал или шакал (од турски çakal, во персиски shaghal и санскрит sṛgālaḥ) е грабливец со среден раст, еден од трите (во некои извори четирите) цицачи од фамилијата Кучеви (Canidae), пронајдени во Африка, Азија и Југоисточна Европа.

Карактеризација

Чекалници и којо (американски чакал) заземаат мала еколошка ниша, заедно со останатите мршојадни и сештојадни животни. Нивните долги нозе и криви кучешки заби се приспособени за лов на мали цицачи, птици и рептили. Големите шепи, опремени со перници, овозможувајќи им да се задржи до 16 км / ч (9.9 милји / ч) подолго време. Тие ловат главно при слаба светлина, најчесто при мугрите и самракот. Чакалите се моногамни, како една двојка брани својата територија од останатите како гневен прогонува натрапниците и обележува границата со урина и измет. Населена област може да биде доволно голема за да се сместат и младите чекаше додека си основаат семејство и да најдат свој територија. Понекогаш чакалите формираат мали групи, ако најде труп на животно, но обично ловат сами или во парови.

Современи истражувања разјаснуваат врските меѓу чакаловите видови. Иако нивните надворешни карактеристични црти, не сите чакалови видови се толку блиски едни со други. Ивичестиот и черногръбият чекал се слични, но биолошки, нивниот изглед е поделен од оној на дивите кучиња и волците пред 6-7 милиони години. Златен чакал и етиопскиот волк се дел од групата, која вклучува и сиви волци, домашно куче и којот. Опити во Германија дошле до заклучок дека при вкрстување помеѓу пудлица и чакал, се добива хибрид, кој за разлика од вкрстување помеѓу волк и куче е со намалена способност за размножување, намалени комуникациски способности, како и зголемување на генетските болести, само по три генерации размножување.

Видови

• Златен чакал (Canis aureus)
• Ивичест чакал (Canis adustus)
• Црнобел чакал (Canis mesomelas)
• Етиопски волк (Canis simensis)-понекогаш се нарекува Црвена чекал или Маимуноподобен чекал, но се повеќе се опишува како волк.

Во антиката

Античкиот Египетски бог на подземниот свет, Анубис, бил портретиран во човечко тело со глава на чакал. Денес чaкалот е едно од најчестите животни во Африка - надвор од резерватите, во обработливо земјиште, дури и во близина на човековите населби.

Преносно значење

Популарната, но донекаде неточна, идеја за чакалите како мршојадни животни, придонесува за негативна асоцијација кога ќе се спомене тоа. Заедничко е оттаму и поврзувањето на зборот чакал со човек, дури и со група луѓе кои се однесуваат со одредени сличности - тепање, зборување агресивно, подло однесување и сл.ситуации во кои се напаѓа паднатиот.