Александар Бујнов: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
с Робот: Селам 1 меѓујазични врски во Википодатоци на d:q12271422 |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 11: | Ред 11: | ||
'''Александар Иванов Ненов''' ({{lang-bg|Александър Буйнов}}), наречен '''Бујнов''' ([[26 септември]] [[1879]] - [[27 септември]] [[1924]]) е револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]]. |
'''Александар Иванов Ненов''' ({{lang-bg|Александър Буйнов}}), наречен '''Бујнов''' ([[26 септември]] [[1879]] - [[27 септември]] [[1924]]) е револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]]. |
||
== Биографија == |
== Биографија == |
||
Александар Ненов е роден во градот [[Шумен]] на 26 септември 1879 година. Тој е најстариот син во семејството на богатите занаетчија кој изработувале гајтани и срма за народни носии. <ref>Макдермот, Мерсия. „За свобода и съвършенство - биография на Яне Сандански“, София, 1987, Наука и изкуство, стр. 177</ref>. Се школувал во својот роден град, а завршил гимназија во [[Софија]]. Во 1896 година запишува право на Софискиот универзитет, а во 1897 година станува актер во театарот |
Александар Ненов е роден во градот [[Шумен]] на 26 септември 1879 година. Тој е најстариот син во семејството на богатите занаетчија кој изработувале гајтани и срма за народни носии. <ref>Макдермот, Мерсия. „За свобода и съвършенство - биография на Яне Сандански“, София, 1987, Наука и изкуство, стр. 177</ref>. Се школувал во својот роден град, а завршил гимназија во [[Софија]]. Во 1896 година запишува право на Софискиот универзитет, а во 1897 година станува актер во театарот „Солзи и смеа“. При една од турнеите на театарот во [[Солун]] во 1898 година се запознава со дејци на [[ВМОРО]] и се вклучува во македонското ослободителното движење. Поради бујниот карактер е нарекуван ''"Бујниот"'' и од таму прифаќа името ''Бујнов''. |
||
По [[Илинденското востание]] во 1903 година Бујнов го напуштил театарот и се одал целосно на македонското револуционерното движење. До 1905 година е четник во |
По [[Илинденското востание]] во 1903 година Бујнов го напуштил театарот и се одал целосно на македонското револуционерното движење. До 1905 година е четник во Скопскиот револуционерен округ, а потоа - во Серско, каде што станува еден од блиските на [[Јане Сандански]]. |
||
На третиот редовен конгрес на Серско револуционерен округ во 1907 година е избран за член и секретар на окружниот револуционерен комитет. По [[ |
На третиот редовен конгрес на Серско револуционерен округ во 1907 година е избран за член и секретар на окружниот револуционерен комитет. По [[Младотурската револуција]] во 1908 година е меѓу основачите на [[Народната федеративна партија]] во Солун и е член на Централниот совет. На изборите во 1912 година Бујнов е избран за пратеник во Османлискиот парламент.<ref>[http://books.google.com/books?id=gTPuMKq2nVkC&printsec=frontcover&dq=Mladoturskata+revolucija+vo+Osmanskata+imperija++By+Jusuf+Hamza#v=onepage&q&f=false Јусуф Хамза „Младотурската револуција во Османската империја“, „Логос-А“, Скопје, 1995, 352 стр.]</ref> |
||
Во [[Балканските војни]] (1912-1913) Александар Бујнов застанува на чело на чета и го заштитува македонското население во Неврокопско и Демирхисарско од настапувањата на Турците и учествува во ослободувањето на [[Пиринска Македонија]]. Со него се војводите Димитар Арнаудов, Икономов, Иван Кјумџиев, Грнев, Тухчев и Бакаров. Во борба во селото [[Црвишта]] во Шарлија на 22 октомври 1912 година е тешко повреден. |
Во [[Балканските војни]] (1912-1913) Александар Бујнов застанува на чело на чета и го заштитува македонското население во Неврокопско и Демирхисарско од настапувањата на Турците и учествува во ослободувањето на [[Пиринска Македонија]]. Со него се војводите Димитар Арнаудов, Икономов, Иван Кјумџиев, Грнев, Тухчев и Бакаров. Во борба во селото [[Црвишта]] во Шарлија на 22 октомври 1912 година е тешко повреден. |
||
По [[Првата светска војна]] е во групата на противниците на [[Тодор Александров]] и генерал [[Александар Протогеров |
По [[Првата светска војна]] е во групата на противниците на [[Тодор Александров]] и генерал [[Александар Протогеров]], предводена од [[Ѓорче Петров]]. Во април 1923 година е избран за пратеник во Бугарското народно собрание. По превратот од 9 јуни се утврдува во градот [[Банско (Бугарија)|Банско]]. По убиството на Тодор Александров, Александар Бујнов е убиен по пресудата на ВМРО на 27 септември 1924 година во Банско. <ref>[http://old.vmro.bg/modules.php?name=Encyclopedia&op=content&tid=11 Биографични данни от библиотека на ВМРО-София]</ref><ref>„Алманах на българските национални движения след 1878 г.“, София, 2005.</ref><ref> [http://www.macedonia-science.org/print.php?plugin:forum.45 Македонски научен институт]</ref><ref>Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 22 - 23.</ref><ref>Македонска енциклопедија, МАНУ, Скопие, 2009, стр. 224</ref> |
||
== Извори == |
== Извори == |
Преработка од 16:40, 25 август 2013
Александар Бујнов | ||
Роден | 26 септември 1879 Шумен, Бугарија | |
---|---|---|
Починал | 27 септември 1924 Банско (Бугарија), Бугарија |
Александар Иванов Ненов (бугарски: Александър Буйнов), наречен Бујнов (26 септември 1879 - 27 септември 1924) е револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.
Биографија
Александар Ненов е роден во градот Шумен на 26 септември 1879 година. Тој е најстариот син во семејството на богатите занаетчија кој изработувале гајтани и срма за народни носии. [1]. Се школувал во својот роден град, а завршил гимназија во Софија. Во 1896 година запишува право на Софискиот универзитет, а во 1897 година станува актер во театарот „Солзи и смеа“. При една од турнеите на театарот во Солун во 1898 година се запознава со дејци на ВМОРО и се вклучува во македонското ослободителното движење. Поради бујниот карактер е нарекуван "Бујниот" и од таму прифаќа името Бујнов.
По Илинденското востание во 1903 година Бујнов го напуштил театарот и се одал целосно на македонското револуционерното движење. До 1905 година е четник во Скопскиот револуционерен округ, а потоа - во Серско, каде што станува еден од блиските на Јане Сандански.
На третиот редовен конгрес на Серско револуционерен округ во 1907 година е избран за член и секретар на окружниот револуционерен комитет. По Младотурската револуција во 1908 година е меѓу основачите на Народната федеративна партија во Солун и е член на Централниот совет. На изборите во 1912 година Бујнов е избран за пратеник во Османлискиот парламент.[2]
Во Балканските војни (1912-1913) Александар Бујнов застанува на чело на чета и го заштитува македонското население во Неврокопско и Демирхисарско од настапувањата на Турците и учествува во ослободувањето на Пиринска Македонија. Со него се војводите Димитар Арнаудов, Икономов, Иван Кјумџиев, Грнев, Тухчев и Бакаров. Во борба во селото Црвишта во Шарлија на 22 октомври 1912 година е тешко повреден.
По Првата светска војна е во групата на противниците на Тодор Александров и генерал Александар Протогеров, предводена од Ѓорче Петров. Во април 1923 година е избран за пратеник во Бугарското народно собрание. По превратот од 9 јуни се утврдува во градот Банско. По убиството на Тодор Александров, Александар Бујнов е убиен по пресудата на ВМРО на 27 септември 1924 година во Банско. [3][4][5][6][7]
Извори
- ↑ Макдермот, Мерсия. „За свобода и съвършенство - биография на Яне Сандански“, София, 1987, Наука и изкуство, стр. 177
- ↑ Јусуф Хамза „Младотурската револуција во Османската империја“, „Логос-А“, Скопје, 1995, 352 стр.
- ↑ Биографични данни от библиотека на ВМРО-София
- ↑ „Алманах на българските национални движения след 1878 г.“, София, 2005.
- ↑ Македонски научен институт
- ↑ Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 22 - 23.
- ↑ Македонска енциклопедија, МАНУ, Скопие, 2009, стр. 224