Васил Ивановски: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
| Ред 13: | Ред 13: | ||
Во 1944-1945 година се спротивставува на просрпската и антибугарска политика на [[Лазар Колишевски]] при создавањето на македонскиот литературен јазик и азбука.<ref>„БКП, Коминтернът и Македонският въпрос (1917-1946)“. Документи, т. ІІ, издава Главно управление на архивите, София, 1999, с. 1245-1248</ref> |
Во 1944-1945 година се спротивставува на просрпската и антибугарска политика на [[Лазар Колишевски]] при создавањето на македонскиот литературен јазик и азбука.<ref>„БКП, Коминтернът и Македонският въпрос (1917-1946)“. Документи, т. ІІ, издава Главно управление на архивите, София, 1999, с. 1245-1248</ref> |
||
На почетокот на ноември [[1945]] година се враќа во Бугариjа и работи во [[Пиринска Македонија]]. Во 1948 г. Васил Ивановски како председател на Македонското братство во Софија, заедно со Спиро Василев - Загоричанинот прави обиди да го издаде Дневникот на македонскиот револуционер [[Васил Чекаларов]], но не успева во тоа, бидејќи при апсењето во процесот против Трајчо Костов дневникот на Чекаларов е запленет од полицијата (патем, бил издаден 52 години подоцна, во [[Софија]], [[Бугарија]])<ref>[http://promacedonia.org/bmark/vch/index.htm Васил Чекаларов: ДНЕВНИК 1901-1903 г., стр. 5 (Предговор), съставителство Ива Бурилкова, Цочо Билярски (ИК „Синева” София, 2001)]</ref>. Во [[1949]] година е уапсен во процесот против [[Трајчо Костов]]. Осуден е на 12 години строг затвор и губење на граѓанските права за 15 години.<ref>Александар Литовски „Јубилеен календар за Егејскиот дел на Македонија во 2009 година“, Организација на Македонците-потомци од Егејскиот дел на Македонија, Битола, 2009.</ref> По седум години одлежани во затвор, во [[1956]] година бил рехабилитиран и ослободен. Умира во Софија во [[1991]] година. |
На почетокот на ноември [[1945]] година се враќа во [[Бугариjа]] и работи во [[Пиринска Македонија]]. Во 1948 г. Васил Ивановски како председател на Македонското братство во Софија, заедно со [[Спиро Василев]] - Загоричанинот прави обиди да го издаде Дневникот на македонскиот револуционер [[Васил Чекаларов]], но не успева во тоа, бидејќи при апсењето во процесот против Трајчо Костов дневникот на Чекаларов е запленет од полицијата (патем, бил издаден 52 години подоцна, во [[Софија]], [[Бугарија]])<ref>[http://promacedonia.org/bmark/vch/index.htm Васил Чекаларов: ДНЕВНИК 1901-1903 г., стр. 5 (Предговор), съставителство Ива Бурилкова, Цочо Билярски (ИК „Синева” София, 2001)]</ref>. Во [[1949]] година е уапсен во процесот против [[Трајчо Костов]]. Осуден е на 12 години строг затвор и губење на граѓанските права за 15 години.<ref>Александар Литовски „Јубилеен календар за Егејскиот дел на Македонија во 2009 година“, Организација на Македонците-потомци од Егејскиот дел на Македонија, Битола, 2009.</ref> По седум години одлежани во затвор, во [[1956]] година бил рехабилитиран и ослободен. Умира во Софија во [[1991]] година. |
||
== Наводи == |
== Наводи == |
||
Преработка од 15:12, 5 јули 2013
Васил Атанасков Ивaновски (Ловраде, Костурско, 1906 - Софија, 1991) бил македонски културно-национален и комунистички деец.
Заедно со семејството Ивановски емигрира во Бугарија. Прогимназијалното училиште го завршува во Пловдив. Се вклучува активно во дејностите на македонската емиграција во Бугарија. Како член на БКП учествува во Септемвриското востание.
Емигрира во СССР во 1926 година кадешто завршува студии на Комунистичкиот универзитет за националните малцинства на Западот (1929).
Во Бугарија се враќа во 1933, кога станува член на ВМРО (об.). Соработува со весниците „Македонско знаме“, „Македонска револуција“, „Македонско единство“, како и во списанието „Македонски вести“.
Во „Македонско знаме“ ја објавува брошурата „Идеите и задачите на македонското движење во Бугарија“, како најава на студијата „Зашто ние Македонците сме посебна нација“, потпишан како Бистришки.
Во 1944 година се вклучува во НОВ на Македонија. Учествува на Првото заседание на АСНОМ. Работи во весникот „Илинденски пат“, а при основањето на весникот „Нова Македонија“ е избран за негов прв главен уредник.
Во 1944-1945 година се спротивставува на просрпската и антибугарска политика на Лазар Колишевски при создавањето на македонскиот литературен јазик и азбука.[1]
На почетокот на ноември 1945 година се враќа во Бугариjа и работи во Пиринска Македонија. Во 1948 г. Васил Ивановски како председател на Македонското братство во Софија, заедно со Спиро Василев - Загоричанинот прави обиди да го издаде Дневникот на македонскиот револуционер Васил Чекаларов, но не успева во тоа, бидејќи при апсењето во процесот против Трајчо Костов дневникот на Чекаларов е запленет од полицијата (патем, бил издаден 52 години подоцна, во Софија, Бугарија)[2]. Во 1949 година е уапсен во процесот против Трајчо Костов. Осуден е на 12 години строг затвор и губење на граѓанските права за 15 години.[3] По седум години одлежани во затвор, во 1956 година бил рехабилитиран и ослободен. Умира во Софија во 1991 година.
Наводи
- ↑ „БКП, Коминтернът и Македонският въпрос (1917-1946)“. Документи, т. ІІ, издава Главно управление на архивите, София, 1999, с. 1245-1248
- ↑ Васил Чекаларов: ДНЕВНИК 1901-1903 г., стр. 5 (Предговор), съставителство Ива Бурилкова, Цочо Билярски (ИК „Синева” София, 2001)
- ↑ Александар Литовски „Јубилеен календар за Егејскиот дел на Македонија во 2009 година“, Организација на Македонците-потомци од Егејскиот дел на Македонија, Битола, 2009.