Среќна Нова ’49: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Ред 34: | Ред 34: | ||
Дејството се одвива во кругот на едно семејство чии членови, наоѓајќи се во вакви историски околности, започнуваат да се прибираат околу еден круг на злото при што доаѓа до уништување на најдлабоките човечки чувства, односно до себеоткажување, до напуштање на сѐ она што дотогаш го красело нивниот лик. |
Дејството се одвива во кругот на едно семејство чии членови, наоѓајќи се во вакви историски околности, започнуваат да се прибираат околу еден круг на злото при што доаѓа до уништување на најдлабоките човечки чувства, односно до себеоткажување, до напуштање на сѐ она што дотогаш го красело нивниот лик. |
||
Всушност, тоа е сторија за двајца браќa: постариот, Драгослав Ковачевски ([[Мето Јовановски]]) кој како студент се враќа од [[Советскиот Сојуз]] за веднаш потоа да биде лажно обвинет и затворен, и неговиот помал брат Коста ([[Светозар Цветковиќ]]) кој го согледува неморалот на властите во СФРЈ и сака да живее свој живот, независен од сите други околу него. Негов интерес е и Вера ([[Владица Милосављевиќ]]) млада, убава и привлечна девојка на постариот брат додека овој е во затвор, за која на крајот се открива дека била советска шпионка; кога за тоа ќе се дознае, таа се самоубива. Но, ривалската банда полека ги |
Всушност, тоа е сторија за двајца браќa: постариот, Драгослав Ковачевски ([[Мето Јовановски]]) кој како студент се враќа од [[Советскиот Сојуз]] за веднаш потоа да биде лажно обвинет и затворен, и неговиот помал брат Коста ([[Светозар Цветковиќ]]) кој го согледува неморалот на властите во СФРЈ и сака да живее свој живот, независен од сите други околу него. Шверцува пеницилин и заработува доволно пари: |
||
...Го имам клучот кој ги отвара сите врати... |
|||
Негов интерес е и Вера ([[Владица Милосављевиќ]]) млада, убава и привлечна девојка на постариот брат додека овој е во затвор, за која на крајот се открива дека била советска шпионка; кога за тоа ќе се дознае, таа се самоубива. Но, ривалската банда полека ги "средува" работите во тогашното Скопско подземје и Коста во безизлезна ситуација се решава да ја напушти земјата и бега на запад. Никој дома нема да знае каде е заминал и што се случува со него. Истовремено, Драгослав се самоубива. |
|||
{{РазоткривањеКрај}} |
{{РазоткривањеКрај}} |
||
Преработка од 18:48, 22 април 2013
„Среќна нова ’49“ | |
---|---|
плакат за филмот | |
Режисер | Столе Попов |
Сценарист | Гордан Михиќ |
Главни улоги | Петар Арсовски Мите Грозданов Александар Ѓорчев Мето Јовановски Душко Костовски Светозар Цветковиќ Владица Милосављевиќ |
Музика | Љупчо Константинов |
Монтажа | Вангел Чемчев |
Дистрибутер | Вардар филм |
Премиера | 27 јуни 1986[1] |
Времетраење | 125 мин[2][3] 128 мин[1] |
Земја | Македонија |
Јазик | Mакедонски Српско-хрватски |
Среќна нова ’49 е македонски филм од 1986 година, режиран од Столе Попов, со Петар Арсовски, Мите Грозданов, Александар Ѓорчев, Мето Јовановски, Светозар Цветковиќ, Душко Костовски во главните улоги. Се смета за едно од најуспешните македонски филмски остварувања и е единствениот македонски филм, покрај Црно семе на Кирил Ценески[4], што е избран да биде Југословенски кандидат за Оскар.[2] Добитник е на низа награди и признанија, меѓу кои, како особено значајни се издвојуваат Гран при-то, „Голема златна арена за најдобар филм“ на Фестивалот на југословенскиот игран филм, оддржан во Пула во 1986 година, како и Првата награда од публиката на Меѓународниот филмски фестивал во Порто Алегре од 1991 година.[2]
Содржина
Основна тема е донесувањето на Резолуцијата на Информбирото и нејзиното неприфаќање во нашата општествена средина.
Дејството се одвива во кругот на едно семејство чии членови, наоѓајќи се во вакви историски околности, започнуваат да се прибираат околу еден круг на злото при што доаѓа до уништување на најдлабоките човечки чувства, односно до себеоткажување, до напуштање на сѐ она што дотогаш го красело нивниот лик.
Всушност, тоа е сторија за двајца браќa: постариот, Драгослав Ковачевски (Мето Јовановски) кој како студент се враќа од Советскиот Сојуз за веднаш потоа да биде лажно обвинет и затворен, и неговиот помал брат Коста (Светозар Цветковиќ) кој го согледува неморалот на властите во СФРЈ и сака да живее свој живот, независен од сите други околу него. Шверцува пеницилин и заработува доволно пари: ...Го имам клучот кој ги отвара сите врати... Негов интерес е и Вера (Владица Милосављевиќ) млада, убава и привлечна девојка на постариот брат додека овој е во затвор, за која на крајот се открива дека била советска шпионка; кога за тоа ќе се дознае, таа се самоубива. Но, ривалската банда полека ги "средува" работите во тогашното Скопско подземје и Коста во безизлезна ситуација се решава да ја напушти земјата и бега на запад. Никој дома нема да знае каде е заминал и што се случува со него. Истовремено, Драгослав се самоубива.
Реакции и награди
Реакции
Среќна Нова ’49 го означува почетокот и една од врвните точки на „неочеочекуваниот подем на македонската играна продукција“.[2] За Роберт Алаѓозовски, почнувајќи токму од ова дело на Столе Попов, македонскиот филм „сукцесивно ги воведува маргиналните слоеви на македонското општество во центарот на кинестетското интересирање, доловувајќи ја со сите филмски средства нивната глобална слика, прикажувајќи ги нивните светови, сомнежи и стремења, но притоа особено инсистирајќи на субјективното авторско видување на филмската тема“.[5] Избран е за Најдобар југословенски филм за 1986 година и како таков, предложен е да биде Југословенски кандидат за Оскар. Сепак, не успева да влезе во потесниот избор.
Награди
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, Гран при, „Голема златна арена“ за најдобар филм
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, „Златна арена“ за најдобро сценарио на Гордан Михиќ
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, „Златна арена“ за најдобра споредна машка улога на Душко Костовски
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, „Златна арена“ за најдобра музика на Љупчо Константинов
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, „Златна арена“ за најдобра маска на Радмила Иватовиќ
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, „Милтон Манаки“ од југословенската филмска критика за Столе Попов
- 1986 - Фестивал на југословенскиот игран филм во Пула, „Златен гладијатор“ на ЈФА за Столе Попов
- 1986 - Филмски Фестивал во Ниш, Гран при „Ќеле кула“ за најдобро актерско остварување за Мето Јовановски
- 1986 - Филмски Фестивал во Ниш, Голема повелба за женска улога на Владица Милосављевиќ
- 1986 - Филмски Фестивал во Ниш, Повелба за машка улога на Светозар Цветковиќ
- 1986 - Филмски Фестивал во Ниш, Најдобар актер натуршчик за Кире Симоновски
- 1986 - Филмски Фестивал во Врњачка бања, „Голем златен дукат“ за најдобро сценарио за Гордан Михиќ
- 1986 - Филмски Фестивал во Врњачка бања, „Златник“ за актерот Ацо Ѓорчев
- 1986 - Филмски Фестивал „Милтон Манаки“ во Битола, Златна плакета „Милтон Манаки“ за Мишо Самоиловски
- 1986 - Филмски Фестивал во Младеновац, „Златна плакета“ за сценографија за Никола Лазаревски
- 1986 - Филмски Фестивал во Младеновац, „Сребрена плакета“ за костими за Јасминка Јешиќ
- 1986 - Филмски Фестивал во Младеновац, „Бронзена плакета“ за музика за Љупчо Константинов
- 1986 - Годишна награда „Златна клапа” од ревијата „ТВ Новости“ за Мето Јовановски
- 1986 - Југословенски кандидат за Оскар
- 1986 - „Повелба на културата на Македонија“
- 1987 - 13 Ноемвриска награда за Столе Попов
- 1991 - Меѓународен Филмски Фестивал во Порто Алегре (Бразил), Прва награда од публиката[2]
Белешки
Надворешни врски
- Среќна Нова ’49 на МИФЦ.
|