Исмаил Кадаре: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Библиографија
Ред 20: Ред 20:


Неговите дела се преведени на 50 светски јазици. Член е на [[француска]]та [[академија]], како и на уште неколку други значајни светски институции и асоцијации. Досега има објавено десетина книги [[поезија]], [[расказ]]и и [[роман]]и и [[есеи]], од кои најпознато дело му е романот „''[[Генералот на мртвата војска]]''“. Денес живее во [[Париз]].
Неговите дела се преведени на 50 светски јазици. Член е на [[француска]]та [[академија]], како и на уште неколку други значајни светски институции и асоцијации. Досега има објавено десетина книги [[поезија]], [[расказ]]и и [[роман]]и и [[есеи]], од кои најпознато дело му е романот „''[[Генералот на мртвата војска]]''“. Денес живее во [[Париз]].

== Библиографија ==
* ''[[Генералот на мртвата војска]]'' (1963)
* ''Тврдина'' (1970)
* ''Хроника во каменоломот'''(1971)
* ''Големата зима'' (1977)
* ''Скршениот април'' (1978)
* ''Трострелниот мост'' (1978)
* ''Палата од соништата'' (1981)
* ''Случајот на Х.'' (1981)
* ''Албанска пролет'' (1991)
* ''Пирамида'' (1995)
* ''Три елегии за Косово'' (1998)
* ''Ќерката на Агамемнон'' (2003)


== Наводи ==
== Наводи ==

Преработка од 22:37, 29 декември 2012

Исмаил Кадаре
Ismail Kadare
слика на Кадаре
Роден/а28 јануари 1936
Ѓирокастро, Албанија
Занимањеписател, поет
НационалностАлбанија Албанец
Период1954 – денес
Книжевно движењепостмодернизам
Значајни делаГенералот на мртвата војска“ (1963)

Исмаил Кадаре (албански: Ismail Kadare, француски: Ismail Kadaré) е албански писател кој ужива голема меѓународна репутација. Тој ја започнува својата литературна кариера како поет во 1950-тите години. Во шеесетите, тој ја пренасочува својата креативна енергија кон прозата и многу скоро станува нејзин неоспорен мајстор и најпопуларен албански писател. Во 1992, е награден со Prix mondial Cino Del Duca, а во 2005 ја освојува првата награда на Man Booker International и неколкупати бил номиниран за Нобеловата награда.[1]

Неговите дела се преведени на 50 светски јазици. Член е на француската академија, како и на уште неколку други значајни светски институции и асоцијации. Досега има објавено десетина книги поезија, раскази и романи и есеи, од кои најпознато дело му е романот „Генералот на мртвата војска“. Денес живее во Париз.

Библиографија

  • Генералот на мртвата војска (1963)
  • Тврдина (1970)
  • Хроника во каменоломот'(1971)
  • Големата зима (1977)
  • Скршениот април (1978)
  • Трострелниот мост (1978)
  • Палата од соништата (1981)
  • Случајот на Х. (1981)
  • Албанска пролет (1991)
  • Пирамида (1995)
  • Три елегии за Косово (1998)
  • Ќерката на Агамемнон (2003)

Наводи

Предлошка:Никулец за биографија