Адолф Ајхман: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
|||
| Ред 6: | Ред 6: | ||
По крајот на Втората светска војна, тој по грешка бил пуштен на слобода од страна на американските трупи. По неколку неуспешни неуспешни обиди да биде фатен, нашол засолниште во [[Аргентина]] под името ''Рикардо Клемент''. Сè до [[1957]] година не се знаело каде се наоѓа додека неговиот син Ник не се спријателил со девојката Силвија, чиј татко [[Лотар Херман]] го преживеал [[холокауст]]от. Лотар почнал да се сомнева во младиот Ајхман и му испратил писмо на својот пријател, исто така, преживеан во холокаустот, Фриц Бауер, обвинител во [[Германија]]. Бауер ги информирал Израелците и по истрагата на агентот на [[Мосад]] Цви Ахарони ја лоцирал куќата на семејството на Ајхман на улица „''Гарибалди''“ во главниот град на Аргентина и се вратил со фотографии на Ајхман. Израелски форензичари ги споредиле ушите до детали на секоја фотографија и, конечно, го потврдиле идентитетот на злосторникот. |
По крајот на Втората светска војна, тој по грешка бил пуштен на слобода од страна на американските трупи. По неколку неуспешни неуспешни обиди да биде фатен, нашол засолниште во [[Аргентина]] под името ''Рикардо Клемент''. Сè до [[1957]] година не се знаело каде се наоѓа додека неговиот син Ник не се спријателил со девојката Силвија, чиј татко [[Лотар Херман]] го преживеал [[холокауст]]от. Лотар почнал да се сомнева во младиот Ајхман и му испратил писмо на својот пријател, исто така, преживеан во холокаустот, Фриц Бауер, обвинител во [[Германија]]. Бауер ги информирал Израелците и по истрагата на агентот на [[Мосад]] Цви Ахарони ја лоцирал куќата на семејството на Ајхман на улица „''Гарибалди''“ во главниот град на Аргентина и се вратил со фотографии на Ајхман. Израелски форензичари ги споредиле ушите до детали на секоја фотографија и, конечно, го потврдиле идентитетот на злосторникот. |
||
Вечерта на [[11 мај]] во [[1960]] година група седуммина луѓе го фатиле Ајхман на автобуска станица на која секоја ноќ пристигнувал од работа од фабрика на „''Мерцедес''“. „''Кога се симнал од автобусот, агентот Цви Малкин скокнал на него, ставајќи му во уста ракавица да го спречи да голтне апче со цијанид во случај ако имал скриен во заб''“, рекол Авнер. Двајца агенти помогнале да го внесат Ајхман во автомобил во кој го чекал Ахарони, велејќи му: „''Ако се помрднеш, ќе те стрелам в глава. Ајхман одговорил на германски: ’Ја прифаќам својата судбина''‘“. |
|||
Потоа бил држен во скривница девет дена додека не бил префрлен со авион на израелската авионска компанија „Ел Ал“, со која стигнала израелска делегација на прославата на 150-годишнина на Аргентина. Бил облечен во униформа на „Ел Ал“ и седел во прва класа, а бил претставен како член на делегацијата на кого му се слошило. Операцијата била толку таинствена што дури и дипломатот Аба Ебан, кој подоцна станал шеф на дипломатијата на Израел, не знаел дека Ајхман бил во авионот и дека поради тоа се одложувало неговото враќање во Израел<ref>{{цитирана мрежна страница|url=http://www.utrinski.com.mk/default.asp?ItemID=7BF27F460D24804F9E49F12BA2B5FFB0|title=Мосад раскажа како го улови Ајхман|accessdate=2012-11-11}}</ref>. |
|||
== Наводи == |
|||
{{наводи}} |
|||
Преработка од 20:23, 11 ноември 2012
Адолф Ајхман (19 март 1906 – 31 мај 1962) бил нацистки офицер од Гестапо и еден од главните организатори на Холокаустот.
Ајхман бил задолжен за координација на планот за истребување на милиони луѓе во времето на Втората светска војна, посебно евреи. Освен тоа, тој ја организирал депортацијата на евреите во логорите, а поради ова често пати бил познат како Главен егзекутор на Третиот Рајх.
Операција Гарибалди
По крајот на Втората светска војна, тој по грешка бил пуштен на слобода од страна на американските трупи. По неколку неуспешни неуспешни обиди да биде фатен, нашол засолниште во Аргентина под името Рикардо Клемент. Сè до 1957 година не се знаело каде се наоѓа додека неговиот син Ник не се спријателил со девојката Силвија, чиј татко Лотар Херман го преживеал холокаустот. Лотар почнал да се сомнева во младиот Ајхман и му испратил писмо на својот пријател, исто така, преживеан во холокаустот, Фриц Бауер, обвинител во Германија. Бауер ги информирал Израелците и по истрагата на агентот на Мосад Цви Ахарони ја лоцирал куќата на семејството на Ајхман на улица „Гарибалди“ во главниот град на Аргентина и се вратил со фотографии на Ајхман. Израелски форензичари ги споредиле ушите до детали на секоја фотографија и, конечно, го потврдиле идентитетот на злосторникот.
Вечерта на 11 мај во 1960 година група седуммина луѓе го фатиле Ајхман на автобуска станица на која секоја ноќ пристигнувал од работа од фабрика на „Мерцедес“. „Кога се симнал од автобусот, агентот Цви Малкин скокнал на него, ставајќи му во уста ракавица да го спречи да голтне апче со цијанид во случај ако имал скриен во заб“, рекол Авнер. Двајца агенти помогнале да го внесат Ајхман во автомобил во кој го чекал Ахарони, велејќи му: „Ако се помрднеш, ќе те стрелам в глава. Ајхман одговорил на германски: ’Ја прифаќам својата судбина‘“.
Потоа бил држен во скривница девет дена додека не бил префрлен со авион на израелската авионска компанија „Ел Ал“, со која стигнала израелска делегација на прославата на 150-годишнина на Аргентина. Бил облечен во униформа на „Ел Ал“ и седел во прва класа, а бил претставен како член на делегацијата на кого му се слошило. Операцијата била толку таинствена што дури и дипломатот Аба Ебан, кој подоцна станал шеф на дипломатијата на Израел, не знаел дека Ајхман бил во авионот и дека поради тоа се одложувало неговото враќање во Израел[1].