Распад на Советскиот Сојуз: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 1: Ред 1:
== 1985==
== 1985==
Михаил Горбачов бил избран за генерален секретар на Политбирото на 11 март 1985 година, само три часа по смртта на Константин Черненко. По неговото стапување на должност имал 54 години и бил најмладиот член на Политбирото. Примарната цел на Горбачов како генерален секретар била заживување на советската економија по стагнацијата на Брежнев.


[[Михаил Горбачов]] бил избран за генерален секретар на Политбирото на [[11 март]] [[1985]] година, само три часа по смртта на [[Константин Черненко]]. По неговото стапување на должност имал 54 години и бил најмладиот член на Политбирото. Примарната цел на Горбачов како генерален секретар била заживување на советската економија по стагнацијата на [[Леонид Брежнев]].
Во 1985 година, тој најавил дека на советската економија и е потребна реорганизација. Горбачов набргу сфатил дека решавањето на советската економија ќе биде речиси невозможно без реформа на политичката и социјалната структура на комунистичката земја.<ref>{{cite web|url=http://www.archontology.org/nations/ussr/ussr_state/gorbachev.php|title=Михаил Сергеевич Горбачёв (Mikhail Sergeyevičh Gorbačhëv)|accessdate=April 3, 2009|date=March 27, 2009|publisher=Archontology.org}}</ref>. Реформите најпрвин започнале со кадровските промени. На 23 април 1985 година Горбачов донел два свои штитеници Јегор Лигачев и Николај Ришков во Политбирото како полноправни членови, и разумно ја искористил можноста да се задржи "моќта" промовирајќи го како шеф на КГБ Виктор Чебриков. По ова следувало и именување на министерот за одбрана Сергеј Соколов како претставник на Политбирото.

Во [[1985]] година, тој најавил дека на советската економија и е потребна реорганизација. Горбачов набргу сфатил дека решавањето на советската економија ќе биде речиси невозможно без реформа на политичката и социјалната структура на комунистичката земја.<ref>{{cite web|url=http://www.archontology.org/nations/ussr/ussr_state/gorbachev.php|title=Михаил Сергеевич Горбачёв (Mikhail Sergeyevičh Gorbačhëv)|accessdate=April 3, 2009|date=March 27, 2009|publisher=Archontology.org}}</ref>. Реформите најпрвин започнале со кадровските промени. На [[23 април]] [[1985]] година Горбачов донел два свои штитеници [[Јегор Лигачев]] и [[Николај Ришков]] во [[Политбиро]]то како полноправни членови, и разумно ја искористил можноста да се задржи "''моќта''" промовирајќи го како шеф на [[КГБ]] [[Виктор Чебриков]]. По ова следувало и именување на министерот за одбрана [[Сергеј Соколов]] како претставник на Политбирото.


Првите реформи воведени во текот на ерата на Горбачов иле алкохолната реформата во [[1985]] година, која била дизајнирана за борба против широко распространетиот алкохолизам во Советскиот Сојуз. Цените на [[водка]], [[вино]] и [[пиво]] биле покачени<ref name="jfh124125">Hough, Jerry F. (1997), pp. 124–125</ref>, и нивната продажба била ограничена. На луѓето кои ќе биле фатени пијани на работа или на јавни места им следувало судење. Пијалоците биле забранети на јавни места и на возовите. Сцените од алкохол исто така биле исфрлани од филмовите. Реформите немале значително влијание врз употребата на алкохол во земјата, но тие задале сериозен економски удар за државниот буџет (загуба од околу 100 милијарди рубли според Александар Јаков), потоа производството на алкохол се преселило на црниот пазар<ref name="jfh124125"/>. Алкохолната реформа предизвикала синџир на настани кои завршиле со распаѓањето на Советскиот Сојуз и длабока економска криза во новосоздадената [[Заедница на независни држави]], шест години подоцна.
Првите реформи воведени во текот на ерата на Горбачов иле алкохолната реформата во [[1985]] година, која била дизајнирана за борба против широко распространетиот алкохолизам во Советскиот Сојуз. Цените на [[водка]], [[вино]] и [[пиво]] биле покачени<ref name="jfh124125">Hough, Jerry F. (1997), pp. 124–125</ref>, и нивната продажба била ограничена. На луѓето кои ќе биле фатени пијани на работа или на јавни места им следувало судење. Пијалоците биле забранети на јавни места и на возовите. Сцените од алкохол исто така биле исфрлани од филмовите. Реформите немале значително влијание врз употребата на алкохол во земјата, но тие задале сериозен економски удар за државниот буџет (загуба од околу 100 милијарди рубли според Александар Јаков), потоа производството на алкохол се преселило на црниот пазар<ref name="jfh124125"/>. Алкохолната реформа предизвикала синџир на настани кои завршиле со распаѓањето на Советскиот Сојуз и длабока економска криза во новосоздадената [[Заедница на независни држави]], шест години подоцна.


На 1 јули 1985 година Горбачов го промовирал Едвард Шеварднадзе за прв секретар на Грузиската Комунистичка партија како полноправен член на Политбирото, а следниот ден го назначил Шеварднаѕе како министер за надворешни работи како замена на Андреј Гомико кој бил 28 години како министер за надворешни работи и се сметал за "стар мислител". Исто така, на 1 јули, 1985 година Горбачов ја искористил можноста да се ослободи од неговиот главен ривал со отстранување на Григориј Романов од Политбирото, и го донел Борис Елцин и Лев Заиков во Централниот комитет.
На [[1 јули]] [[1985]] година Горбачов го промовирал [[Едвард Шеварднадзе]] за прв секретар на [[Грузиска Комунистичка партија|Грузиската Комунистичка партија]] како полноправен член на Политбирото, а следниот ден го назначил Шеварднаѕе како министер за надворешни работи како замена на Андреј Гомико кој бил 28 години како министер за надворешни работи и се сметал за "стар мислител". Исто така, на 1 јули, 1985 година Горбачов ја искористил можноста да се ослободи од неговиот главен ривал со отстранување на [[Григориј Романов]] од Политбирото, и го донел [[Борис Елцин]] и Лев Заиков во Централниот комитет.

== 1986==


== Наводи ==
== Наводи ==

Преработка од 18:47, 4 август 2012

1985

Михаил Горбачов бил избран за генерален секретар на Политбирото на 11 март 1985 година, само три часа по смртта на Константин Черненко. По неговото стапување на должност имал 54 години и бил најмладиот член на Политбирото. Примарната цел на Горбачов како генерален секретар била заживување на советската економија по стагнацијата на Леонид Брежнев.

Во 1985 година, тој најавил дека на советската економија и е потребна реорганизација. Горбачов набргу сфатил дека решавањето на советската економија ќе биде речиси невозможно без реформа на политичката и социјалната структура на комунистичката земја.[1]. Реформите најпрвин започнале со кадровските промени. На 23 април 1985 година Горбачов донел два свои штитеници Јегор Лигачев и Николај Ришков во Политбирото како полноправни членови, и разумно ја искористил можноста да се задржи "моќта" промовирајќи го како шеф на КГБ Виктор Чебриков. По ова следувало и именување на министерот за одбрана Сергеј Соколов како претставник на Политбирото.

Првите реформи воведени во текот на ерата на Горбачов иле алкохолната реформата во 1985 година, која била дизајнирана за борба против широко распространетиот алкохолизам во Советскиот Сојуз. Цените на водка, вино и пиво биле покачени[2], и нивната продажба била ограничена. На луѓето кои ќе биле фатени пијани на работа или на јавни места им следувало судење. Пијалоците биле забранети на јавни места и на возовите. Сцените од алкохол исто така биле исфрлани од филмовите. Реформите немале значително влијание врз употребата на алкохол во земјата, но тие задале сериозен економски удар за државниот буџет (загуба од околу 100 милијарди рубли според Александар Јаков), потоа производството на алкохол се преселило на црниот пазар[2]. Алкохолната реформа предизвикала синџир на настани кои завршиле со распаѓањето на Советскиот Сојуз и длабока економска криза во новосоздадената Заедница на независни држави, шест години подоцна.

На 1 јули 1985 година Горбачов го промовирал Едвард Шеварднадзе за прв секретар на Грузиската Комунистичка партија како полноправен член на Политбирото, а следниот ден го назначил Шеварднаѕе како министер за надворешни работи како замена на Андреј Гомико кој бил 28 години како министер за надворешни работи и се сметал за "стар мислител". Исто така, на 1 јули, 1985 година Горбачов ја искористил можноста да се ослободи од неговиот главен ривал со отстранување на Григориј Романов од Политбирото, и го донел Борис Елцин и Лев Заиков во Централниот комитет.

1986

Наводи

  1. „Михаил Сергеевич Горбачёв (Mikhail Sergeyevičh Gorbačhëv)“. Archontology.org. March 27, 2009. Посетено на April 3, 2009.
  2. 2,0 2,1 Hough, Jerry F. (1997), pp. 124–125