Омов закон: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
с r2.7.1) (Робот: Додава pms:Laj d'Ohm |
с r2.7.1) (Робот: Менува tr:Ohm kanunu |
||
Ред 93: | Ред 93: | ||
[[ta:ஓமின் விதி]] |
[[ta:ஓமின் விதி]] |
||
[[th:กฎของโอห์ม]] |
[[th:กฎของโอห์ม]] |
||
[[tr:Ohm |
[[tr:Ohm kanunu]] |
||
[[uk:Закон Ома]] |
[[uk:Закон Ома]] |
||
[[ur:قانون اوہم]] |
[[ur:قانون اوہم]] |
Преработка од 22:08, 15 јуни 2012
Омовиот закон се однесува на електрични кола, тој вели дека:
- Струјата помеѓу две точки е директно пропорционална со потенцијалната разлика (напонот) и обратно пропорционална со отпорот помеѓу нив.
Математички, тоа се изразува како:
Каде што I е струјата во ампери, U е потенцијалната разлика во волти, и R е електричната отпорност изразена во оми. Потенцијалната разлика е позната и како пад на напонот, и може да се означува и со V, E или ЕМС (електромоторна сила).[1]
Оваа законитост ја открил германскиот физичар Георг Ом, и ја објавил во 1827. година како резултат на лабораториски мерења, и во малку посложена форма.
Отпорноста на повеќето отпорнички материјали отпорници е константна за широк спектар на струи и напони. Кога отпорникот се употребува во вакви околности, неговата отпорност се нарекува „омска“. Покрај омската отпорност, постои и капацитивна и индуктивна, кои се јавуваат кај променливите и наизменичните струи.
Омовиот закон, во презентираната форма, е мошне корисен за електротехниката, затоа што опишува како напонот, струјата и отпорот се поврзани на „макроскопско“ ниво, односно како елементи на електричното коло. Физичарите кои ги проучуваат електричните својства на материјалите на микроскопско ниво ја употребуваат векторската равенка:
каде што J е густина на струјата (струја по единична површина), σ е електричната спроводливост, а E е електричното поле (во волти по метар).
Наводи
- ↑ Handbook of Chemistry and Physics, Fortieth Edition, стр. 3112, 1958