Никола Вапцаров: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
| Ред 10: | Ред 10: | ||
|починал-место=[[Софија]], [[Бугарија]] |
|починал-место=[[Софија]], [[Бугарија]] |
||
}} |
}} |
||
'''Никола Вапцаров''' ([[Банско (Бугарија)|Банско]], [[Бугарија]], [[24 ноември]], [[1909]] - [[Софија]], [[Бугарија]] [[23 јули]] [[1942]]), пролетерски поет и револуционер. |
'''Никола Вапцаров''' ([[Банско (Бугарија)|Банско]], [[Бугарија]], [[24 ноември]], [[1909]] - [[Софија]], [[Бугарија]] [[23 јули]] [[1942]]), пролетерски поет и револуционер. |
||
Основното образование завршил во родниот град. Од [[1924]] до [[1926]]г. се школувал во гимназијата во [[Разлог]]. Овде го публикува своето прво поетско дело - стихотворбата ''Кон светли идеали'' ([[бугарски]]: ''Към светли идеали'') (в."[[Борба]]",№10, [[15 јуни]] [[1926]]г.). Татко му, [[Јонко Вапцаров]], го испраќа во Морското машинско училиште во [[Варна]] ([[1926]] - [[1932]]). Во 1932 година го завршува Морнарско-машинското училиште во Варна и плови со бродот "Дрзки", дури во април и мај [[1932]]г. Прво работи на еден трговски брод како морнарички техничар и со бродот "Бургас" ги посетува [[Цариград]], [[Фамагуста]], [[Александрија]], [[Бејрут]], [[Порт Саид]]. Негова мечта е да учи литература, но материјалната положба на неговите родители тоа не му го дозволува. Напуштајќи го бродот се вработува како машински техничар во фабрика за хартија. Се вработува во фабриката "Бугарска горска индустрија" АД во селото [[Кочериново]] како ложач и механичар. Станува член на [[Друштво на бугарските писатели|Друштвото на бугарските писатели]]. |
Основното образование завршил во родниот град. Од [[1924]] до [[1926]]г. се школувал во гимназијата во [[Разлог]]. Овде го публикува своето прво поетско дело - стихотворбата ''Кон светли идеали'' ([[бугарски]]: ''Към светли идеали'') (в."[[Борба]]",№10, [[15 јуни]] [[1926]]г.). Татко му, [[Јонко Вапцаров]], го испраќа во Морското машинско училиште во [[Варна]] ([[1926]] - [[1932]]). Во 1932 година го завршува Морнарско-машинското училиште во Варна и плови со бродот "Дрзки", дури во април и мај [[1932]]г. Прво работи на еден трговски брод како морнарички техничар и со бродот "Бургас" ги посетува [[Цариград]], [[Фамагуста]], [[Александрија]], [[Бејрут]], [[Порт Саид]]. Негова мечта е да учи литература, но материјалната положба на неговите родители тоа не му го дозволува. Напуштајќи го бродот се вработува како машински техничар во фабрика за хартија. Се вработува во фабриката "Бугарска горска индустрија" АД во селото [[Кочериново]] како ложач и механичар. Станува член на [[Друштво на бугарските писатели|Друштвото на бугарските писатели]]. |
||
| Ред 18: | Ред 18: | ||
Во тој временски интервал (1936-1942) Вапцаров ги создал најзначајните стихови. Колку што е активен во непосредната револуционерна работа, исто толку е интензивен и во својата литерарна дејност: во 1939 година ја издава својата прва и последна поетска збирка "Моторни песни", основач е на напредниот литерарен младински весник "Литературен критик", еден е од иницијаторите на македонскиот литературен кружок во Софија. |
Во тој временски интервал (1936-1942) Вапцаров ги создал најзначајните стихови. Колку што е активен во непосредната револуционерна работа, исто толку е интензивен и во својата литерарна дејност: во 1939 година ја издава својата прва и последна поетска збирка "Моторни песни", основач е на напредниот литерарен младински весник "Литературен критик", еден е од иницијаторите на македонскиот литературен кружок во Софија. |
||
Во [[1940]] собира потписи низ [[Пиринска Македонија|Пиринско]] во тнр. "[[Соболева акција]]". Затоа е уапсен, суден и интерниран во [[Годеч]]. По враќањето од Годеч ([[септември]] [[1941]]г.) зема учество во саботажи против германските војски, снабдување со оружје, набавка на документи и соби за илегалци. Работи како раководител на централната воена комисија на ЦК на [[Бугарска комунистичка партија|Бугарската комунистичка партија]]. Уапсен за таа работа, во [[март]] [[1942]], на [[23 јули]] е осуден на смрт и истата вечер стрелан |
Во [[1940]] собира потписи низ [[Пиринска Македонија|Пиринско]] во тнр. "[[Соболева акција]]". Затоа е уапсен, суден и интерниран во [[Годеч]]. По враќањето од Годеч ([[септември]] [[1941]]г.) зема учество во саботажи против германските војски, снабдување со оружје, набавка на документи и соби за илегалци. Работи како раководител на централната воена комисија на ЦК на [[Бугарска комунистичка партија|Бугарската комунистичка партија]]. Уапсен за таа работа, во [[март]] [[1942]], на [[23 јули]] е осуден на смрт и истата вечер стрелан, заедно со [[Антон Иванов]], [[Антон Попов]], [[Атанас Романов]], [[Георги Минчев]] и [[Петар Богданов]] на Гарнизонското стрелиште во [[Софија]]. |
||
[[Image:Vapcarov Membership.jpg|дясно|thumb|240px|Членска карта на Вапцаров од Друштвото на бугарските писатели]] |
[[Image:Vapcarov Membership.jpg|дясно|thumb|240px|Членска карта на Вапцаров од Друштвото на бугарските писатели]] |
||
Преработка од 18:38, 20 јануари 2008
| Никола Вапцаров | ||
| ||
| Роден | 24 ноември, 1909 Банско, Бугарија | |
|---|---|---|
| Починал | 23 јули, 1942 Софија, Бугарија | |
| Занимање | Писател и поет | |
Никола Вапцаров (Банско, Бугарија, 24 ноември, 1909 - Софија, Бугарија 23 јули 1942), пролетерски поет и револуционер.
Основното образование завршил во родниот град. Од 1924 до 1926г. се школувал во гимназијата во Разлог. Овде го публикува своето прво поетско дело - стихотворбата Кон светли идеали (бугарски: Към светли идеали) (в."Борба",№10, 15 јуни 1926г.). Татко му, Јонко Вапцаров, го испраќа во Морското машинско училиште во Варна (1926 - 1932). Во 1932 година го завршува Морнарско-машинското училиште во Варна и плови со бродот "Дрзки", дури во април и мај 1932г. Прво работи на еден трговски брод како морнарички техничар и со бродот "Бургас" ги посетува Цариград, Фамагуста, Александрија, Бејрут, Порт Саид. Негова мечта е да учи литература, но материјалната положба на неговите родители тоа не му го дозволува. Напуштајќи го бродот се вработува како машински техничар во фабрика за хартија. Се вработува во фабриката "Бугарска горска индустрија" АД во селото Кочериново како ложач и механичар. Станува член на Друштвото на бугарските писатели.
Претседател е на синдикатот. Отпуштен во 1936 после тешко невработување (тогаш умира и единствениот негов син - Јонко) работи како техничар во фабриката на браќа Бугарчеви во Софија. Потоа работи како ложач во "Бугарски државни железници" (БДЖ) и во Софискиот општински екарисаж. Еден од создавачите на Македонскиот литературен кружок.
Во тој временски интервал (1936-1942) Вапцаров ги создал најзначајните стихови. Колку што е активен во непосредната револуционерна работа, исто толку е интензивен и во својата литерарна дејност: во 1939 година ја издава својата прва и последна поетска збирка "Моторни песни", основач е на напредниот литерарен младински весник "Литературен критик", еден е од иницијаторите на македонскиот литературен кружок во Софија.
Во 1940 собира потписи низ Пиринско во тнр. "Соболева акција". Затоа е уапсен, суден и интерниран во Годеч. По враќањето од Годеч (септември 1941г.) зема учество во саботажи против германските војски, снабдување со оружје, набавка на документи и соби за илегалци. Работи како раководител на централната воена комисија на ЦК на Бугарската комунистичка партија. Уапсен за таа работа, во март 1942, на 23 јули е осуден на смрт и истата вечер стрелан, заедно со Антон Иванов, Антон Попов, Атанас Романов, Георги Минчев и Петар Богданов на Гарнизонското стрелиште во Софија.
Единствената стихозбирка Моторни песни ја издава во 1940г. Неговите стихотворби се преведени на повеќе од 50 јазици.
Посмртно е добитник на почесна Меѓународна награда за мир (1952г.). Во своето творештво Вапцаров пишува изключиво на бугарски јазик.
Внуката му Маја Вапцарова е бугарска режисерка создала над 50 филмови.
- ”Ние сме Македонци. Затоа и нашето творештво треба да биде во служба на македонската кауза" (Извор:Никола Вапцаров ,,Реферат,, ,1939)”
Надворешни врски
- Земјата и националноста на Никола Вапцаров
- Творби на Вапцаров - на бугарски
- За делото на Вапцаров, Македонско Сонце, 2005