Бугарска преродба: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
с внатрешна врска
Ред 9: Ред 9:
Друг напор прави рускиот автор [[Јуриј Венелин]], кој во [[1829]] година објавува книга преку која бугарските Словени ги прогласува за одделен словенски етникум - Бугари. Напорите на Венелин наишле на големо одобрување кај бугарските еминентни преродбенски кругови, кои сакале да бидат признаени на Балканот како одделен етникум. Исто така во [[Русија]] тие напори биле подржувани од рускиот империализам, коj имал намера да создаде голема словенска православна држава со името Бугарија под нејзина контрола, преку која би излегла на [[Егејско Море|Егејското Море]] и [[Босфор]]. Тие интереси неретко биле штетни за самите Бугари, кои Русија ја гледале како еден нов поробувач (како што вели бугарскиот апостол на слободата [[Васил Левски]] во своите писма) и некои од големите бугарски успеси како афирмациjата на Бугарската Егзархиjа се остварени во борбата против руските интереси, кои ја поддржувале идеjата за единствена и сеопшта православна Цариградска патријаршиjа.
Друг напор прави рускиот автор [[Јуриј Венелин]], кој во [[1829]] година објавува книга преку која бугарските Словени ги прогласува за одделен словенски етникум - Бугари. Напорите на Венелин наишле на големо одобрување кај бугарските еминентни преродбенски кругови, кои сакале да бидат признаени на Балканот како одделен етникум. Исто така во [[Русија]] тие напори биле подржувани од рускиот империализам, коj имал намера да создаде голема словенска православна држава со името Бугарија под нејзина контрола, преку која би излегла на [[Егејско Море|Егејското Море]] и [[Босфор]]. Тие интереси неретко биле штетни за самите Бугари, кои Русија ја гледале како еден нов поробувач (како што вели бугарскиот апостол на слободата [[Васил Левски]] во своите писма) и некои од големите бугарски успеси како афирмациjата на Бугарската Егзархиjа се остварени во борбата против руските интереси, кои ја поддржувале идеjата за единствена и сеопшта православна Цариградска патријаршиjа.


Подоцна, по заедничка децениска борба на бугарските и македонските елити и народи, е создадена бугарската црква - [[Бугарска Егзархија|Бугарската Егзархиjа]] ([[1870]]), а по [[Априлско востание|Априлското востание]] од [[1876]] и [[Руско-Турска војна (1877-1878)|Руско-Турската воjна од 1877/8]] и државата Кнежеството Бугарија (1[[878]]).
Подоцна, по заедничка децениска борба на бугарските и македонските елити и народи, е создадена бугарската црква - [[Бугарска Егзархија|Бугарската Егзархиjа]] ([[1870]]), а по [[Априлско востание|Априлското востание]] од [[1876]] и [[Руско-Турска војна (1877-1878)|Руско-Турската воjна од 1877/8]] и државата Кнежеството Бугарија ([[1878]]).
== Белешки ==
== Белешки ==
<references/>
<references/>

Преработка од 22:05, 18 јануари 2008

Бугарската преродба е период во историjата на бугарскиот народ за време на турското ропство. Бугарската преродба претставува будење на бугарската национална свест, борба за бугарска просвета, црква и држава.

Историографиjата во Бугарија до средината на ХХ век смета за зачетник на идеологиjата на бугарската преродба калуѓерот Паисиj Хилендарски, коj во 1762 година напишал првиот бугарски преродбенички текст "Историjа словенобугарска". Денешните бугарски историчари тврдат дека Преродбата е долг културно-историски процес, започнал во ХVІІІ век, којшто не може да биде зависен само од една историска личност[1].

Познати се повеќе од 60 ракописни преписи на "Историjа словенобугарска" пред таа да биде печатена во 1844 година под името "Царственик". Книгава на Паисиj Хилендарски претставува преродбеничка бугарска национална програма и имала влијание врз бугарските национални деjци. Во неговата историjа читаме:

Бидете внимателни вие, што читате и слушате, родe бугарски, кои го сакате и имате во срцето своjот род и своjата бугарска татковина и имате желба да знаете тоа што се знае за своjот бугарски род и вашите татковци, дедовци, прадедовци и цареви, патриарси и светци како се наjпрво живели и делували. За вас е неопходно и вредно да знаете што е познато за делата на вашите татковци како што знаат сите други племиња и народи за своjот род и jазик, имаат историjа и секоj писмен од нив знае, раскажува и е горд на своjот род и jазик.

Друг напор прави рускиот автор Јуриј Венелин, кој во 1829 година објавува книга преку која бугарските Словени ги прогласува за одделен словенски етникум - Бугари. Напорите на Венелин наишле на големо одобрување кај бугарските еминентни преродбенски кругови, кои сакале да бидат признаени на Балканот како одделен етникум. Исто така во Русија тие напори биле подржувани од рускиот империализам, коj имал намера да создаде голема словенска православна држава со името Бугарија под нејзина контрола, преку која би излегла на Егејското Море и Босфор. Тие интереси неретко биле штетни за самите Бугари, кои Русија ја гледале како еден нов поробувач (како што вели бугарскиот апостол на слободата Васил Левски во своите писма) и некои од големите бугарски успеси како афирмациjата на Бугарската Егзархиjа се остварени во борбата против руските интереси, кои ја поддржувале идеjата за единствена и сеопшта православна Цариградска патријаршиjа.

Подоцна, по заедничка децениска борба на бугарските и македонските елити и народи, е создадена бугарската црква - Бугарската Егзархиjа (1870), а по Априлското востание од 1876 и Руско-Турската воjна од 1877/8 и државата Кнежеството Бугарија (1878).

Белешки

  1. Генчев, Николай. Българско възраждане, София 1988, с. 6-7

Надворешни врски