Жан-Жак Русо: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Ред 23: | Ред 23: | ||
Русо, кој инаку не ги сакал [[театар]]от и [[роман]]от, се решил на оваа форма сакајќи да ја искористи нејзината еластична форма и во неа вметнал различни видови на текстови - расправи и трактати за различни проблеми од неговото време. Според овие одлики, неговите дела „[[Јулија или Новата Елоиза]]“ (епистоларен роман кој доживеал невидена популарност), „Португалски писма“ (несреќен љубовен роман), а особено „Исповеди“ (во кои писателот станува лик во делото во кое инсистира на самоанализата на чувствата и на имагинацијата), припаѓаат на [[Сентиментализам|сентиментализмот]], но во творештвото на Русо препознаваме и некои елементи (субјективноста, музикалноста, лиризмот, чувството за природата), кои ќе го определат како предвесник на [[Романтизам|романтизмот]]. |
Русо, кој инаку не ги сакал [[театар]]от и [[роман]]от, се решил на оваа форма сакајќи да ја искористи нејзината еластична форма и во неа вметнал различни видови на текстови - расправи и трактати за различни проблеми од неговото време. Според овие одлики, неговите дела „[[Јулија или Новата Елоиза]]“ (епистоларен роман кој доживеал невидена популарност), „Португалски писма“ (несреќен љубовен роман), а особено „Исповеди“ (во кои писателот станува лик во делото во кое инсистира на самоанализата на чувствата и на имагинацијата), припаѓаат на [[Сентиментализам|сентиментализмот]], но во творештвото на Русо препознаваме и некои елементи (субјективноста, музикалноста, лиризмот, чувството за природата), кои ќе го определат како предвесник на [[Романтизам|романтизмот]]. |
||
Nicky faalt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! WHAHAHAHAHAH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! |
|||
Nicky wilt naar buiten! |
|||
JE MOEDER OOK |
|||
== Наводи == |
== Наводи == |
Преработка од 09:26, 22 декември 2011
Жан-Жак Русо | |
---|---|
Роден(а) | 28 јуни 1712 Женева, Република Женева |
Починал(а) | 2 јули 1778 Ерменонвил, Франција | (возр. 66)
Период | Просветителска философија (Современа философија) |
Подрачје | Западни философи |
Школа | теорија на општествениот договор романтизам |
Претежна дејност | политичка философија, музика, образование, книжевност, автовиографија |
Значајни идеи | Општа волја, самољубов, моралната едноставност на човештвото, ученички-сосредоточено учење, граѓанска религија, народна сувереност, позитивна слобода |
Влијаел врз
|
Жан Жак Русо (фр. Jean-Jacques Rousseau, 28 јуни 1712 – 2 јули 1778) бил француски философ роден во Женева од периодот на просветителството чиишто политички идеи влијаеле на Француската револуција, развојот на социјалистичката теорија и растењето на национализмот. Неговиот легитимитет како радикал и револуционер е можеби најдобро прикажан во „Општествениот договор“: „Човекот се раѓа слободен, а секаде е во окови“.[1] Неговите останки се чуваат во Пантеонот.
Делото на Русо
Жан Жак Русо е соработник на „Енциклопедијата“ кој ненадејно се здобива со популарност со статијата „Дали обновата на науките и уметностите придонела кон моралното прочистување?“, која предизвикала толку внимание, пред сè, поради актуелноста. Вистинскиот текст со кој Русо се прославил со покритие бил текстот „За потеклото на нееднаквоста меѓу луѓето“, кој е вистинска академска расправа во која Русо ја изложува јатката на својата политичка мисла. Своите философски ставови ги искажал во текстовите „Општествениот договор“ (со идеи за можни реформи на државното уредување) и „Емил“ (трактат за воспитанието на човекот кој би требало да се вклучи во граѓанското општество). Русо од своите современици се разликува по тоа што го негира разумот на сметка на чувственоста. Неговата љубов кон природата е во согласност со тезата дека смислата на човечкиот живот е во чувствата и во неговата хармонија со природата.
Русо, кој инаку не ги сакал театарот и романот, се решил на оваа форма сакајќи да ја искористи нејзината еластична форма и во неа вметнал различни видови на текстови - расправи и трактати за различни проблеми од неговото време. Според овие одлики, неговите дела „Јулија или Новата Елоиза“ (епистоларен роман кој доживеал невидена популарност), „Португалски писма“ (несреќен љубовен роман), а особено „Исповеди“ (во кои писателот станува лик во делото во кое инсистира на самоанализата на чувствата и на имагинацијата), припаѓаат на сентиментализмот, но во творештвото на Русо препознаваме и некои елементи (субјективноста, музикалноста, лиризмот, чувството за природата), кои ќе го определат како предвесник на романтизмот.