Рихард Вагнер: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с r2.7.1) (Бот Додава: ia:Richard Wagner
с r2.7.1) (Бот Додава: diq:Richard Wagner
Ред 26: Ред 26:
[[be:Вільгельм Рыхард Вагнер]]
[[be:Вільгельм Рыхард Вагнер]]
[[be-x-old:Рыхард Вагнэр]]
[[be-x-old:Рыхард Вагнэр]]
[[bg:Рихард Вагнер]]
[[bar:Richard Wagner]]
[[bar:Richard Wagner]]
[[bs:Richard Wagner]]
[[bs:Richard Wagner]]
[[br:Richard Wagner]]
[[br:Richard Wagner]]
[[bg:Рихард Вагнер]]
[[ca:Richard Wagner]]
[[ca:Richard Wagner]]
[[cv:Рихăрт Вакнĕр]]
[[cv:Рихăрт Вакнĕр]]
Ред 67: Ред 67:
[[ka:რიხარდ ვაგნერი]]
[[ka:რიხარდ ვაგნერი]]
[[kk:Вагнер, Рихард]]
[[kk:Вагнер, Рихард]]
[[ky:Вагнер, Рихард]]
[[sw:Richard Wagner]]
[[sw:Richard Wagner]]
[[ky:Вагнер, Рихард]]
[[la:Ricardus Wagner]]
[[la:Ricardus Wagner]]
[[lv:Rihards Vāgners]]
[[lv:Rihards Vāgners]]
Ред 121: Ред 121:
[[yo:Richard Wagner]]
[[yo:Richard Wagner]]
[[zh-yue:華格納]]
[[zh-yue:華格納]]
[[diq:Richard Wagner]]
[[bat-smg:Richard Wagner]]
[[bat-smg:Richard Wagner]]
[[zh:理查德·瓦格纳]]
[[zh:理查德·瓦格纳]]

Преработка од 03:04, 10 декември 2011

Рихард Вагнер (22 мај 181313 февруари 1883) бил генијален музичар, иноватор во хармонијата, создавјќи сопствени верзии на Gesamtkuntswerk, драмски композиции во кои сите уметности биле споени во едно. Како човек тој бил подготвен да ја жртвува својето семејство и пријателите за каузата на својата музика. Неговиот антисемитизам го привлекол вниманието кон идеите за неговата работа како музичар. Во своите творби ги обработувал германските митолошки ликови, а внесувал и многу патриотски чувства. Во подоцнежниот период од кариерата, Вагнер ја уживал поддршката од кралот Лудвиг Втори од Баварија и бил во можност да создаде свој театар и фестивал во баварискиот град Бајројт. Тој ја развил употребата на „лајтмотив” (главен мотив) како основа на музичката творба. Неговиот прелудиум за трагичната љубов на Тристан и Изолда на светот му донел еден нов вид на хармонија.

Опери и музички драми

Вагнер, кој работел како диригент го доживеал првиот успех во 1842, во Дрезден со операта „Риенци”, базирана на новелата од Едвард Булвер-Литон. Една година подоцна, во 1843, со „Летачкиот Холанѓанец”, напишана според легенда запишана од Хајне за Холанѓанецот кој пловел преку морињата, сѐ додека не ја нашол вистинската љубов. „Тенхаузер”, во кој се зборува за средновековниот трубадур Танхаузер, била изведена во Дрезден во 1845. Вагнеровата вмешаност во револуцијата од 1848 и бегството од Дрезден го довеле до следното драмско дело, „Лохенгрин”, во Вајмар. Четирите опери од тетралогијата „Прстенот на Нибелунзите” - „Златото на Рајна”, „Валкира”, „Самракот на боговите” и „Зигфрид” се ремек-дела на драмското и музичкото достигнување на Рихард Вагнер. Други негови драмски дела се „Тристан и Изолда”, „Пејачите од Нирнберг”, и последното дело, „Парсифал”.

Оркестарска музика

Најпознатите Вагнeрови оркестарски композиции се „Жртвуваната идила”, напишана за неговата втора жена, и „Козима”, за нелигитимната ќерка на Лист и поранешна жена на Рихард Вагнер.

Предлошка:Link FA Предлошка:Link FA Предлошка:Link FA