Рационализам: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [проверена преработка] |
с Бот менува: филозоф... -> философ... |
с Бот Брише: fi:Rationalism (missing) Менува: zh:理性主义 |
||
Ред 76: | Ред 76: | ||
[[es:Racionalismo]] |
[[es:Racionalismo]] |
||
[[fa:خردگرایی]] |
[[fa:خردگرایی]] |
||
[[fi:Rationalism]] |
|||
[[fr:Rationalisme]] |
[[fr:Rationalisme]] |
||
[[he:רציונליזם]] |
[[he:רציונליזם]] |
||
Ред 94: | Ред 93: | ||
[[ur:عقلیت]] |
[[ur:عقلیت]] |
||
[[uz:Ratsionalizm]] |
[[uz:Ratsionalizm]] |
||
[[zh: |
[[zh:理性主义]] |
Преработка од 18:37, 21 јули 2011
Во епистемологијата и во најширока смисла, рационализaм е „секое гледиште кое се повикува на разумот како извор на знаењето.“ [1] Во техничка смисла, тоа е метод или теорија „во која критериумот за вистината не е сензорен туку интелектуален и дедуктивен“.[2] Разни степени на примена на овој метод водат кон различни рационалистички гледишта, од умерените дека „разумот има предимство пред другите начини за стекнување на знаењата“, до радикалните позиции дека „разумот е единствен пат до знаењето“.
Во Западната философска традиција, рационализмот започнал во Античка Грција со Елеатиците, Питагорејците и Платон, чии теории за самодоволноста на разумот станале лајтмотив за Неоплатонизмот и идеализмот.
Попознати претставници на рационализмот се Сократ, Платон, Рене Декарт, Готфрид Лајбниц и Имануел Кант.
Наводи
|