Донтов метод

Д'Онтовиот метод (англиски: D'Hondt method) е модел за распределба на кандидатските мандати од партиските листи според пропорционална застапеност, користејќи го принципот на највисок просек. Математички, но не и оперативно, тој е еквивалентен на методот на Џеферсон, и на Бадер-Оферовиот метод.

Овој метод за прв пат бил користен во 1899 година во Белгија и е именуван според белгискиот математичар Виктор Д'Онт. Тој е помалку пропорционален отколку другиот популарен метод за распределба, Сент-Леги, бидејќи Д`Онтовиот метод повеќе ги фаворизира поголемите политички партии и коалиции над помалите.

Начин на распределба

По одредувањето на освоениот број гласови, за секоја листа се пресметуваат просеци или количници. Формулата за пресметување на количникот е ${\frac {V}{s+1}}$ каде што:

• V - е бројот на гласови што го добила листата,
• s - бројот на мандати што го добила листата досега (во почетокот е 0 за сите листи).

Тоа значи дека според овој систем, вкупниот број гласови што ќе ги добие секоја партиска листа поединечно се дели со 1, потоа со 2, со 3, со 4, и сè така до крајниот број на кандидати што треба да бидат избрани во одредена изборна единица (во Македонија, на пример, вкупниот број кандидати за пратеници во секоја изборна единица изнесува 20). Добиените изборни количници се подредуваат по големина, а најголемите броеви се местата што ги добиле соодветните листи. Секоја листа со кандидати добива пратенички места колку што има најголеми количници во вкупниот број определени места.

Пример: Ако на изборите учествуваат четири партии со свои листи, А, Б, В и Г, и добиле на пример: А = 100.000 гласа, листата Б = 80.000 гласа, листата В = 30.000 гласови, а листата Г = 20.000 гласови, бројот на гласовите на секоја партија се дели со 1, со 2, со 3... до 8.

Според Д`Онтовиот метод, добитни се осумте најголеми количници, бидејќи толку пратеници се избираат во претпоставената изборна единица. Прв најголем количник е 100.000 што значи првиот мандат ќе го освои партијата со листата "А". Втор најголем е 80.000, па втор мандат ќе освои партијата со листата "Б" . Трет најголем количник е 50.000 и тоа е уште еден мандат за листата “А“, а потоа е 40.000 и мандат за листата “Б“. Петтиот најголем количник по ред е 33.333 и тоа е мандат за листата “А“, а потоа следува мандат за листата "В" бидејќи следниот, шести, количник е 30.000. Седмиот мандат, со количник 26.666 ќе ѝ припадне на листата "Б", а најпосле осмиот мандат, со количник 25.000, ќе го освои листата “А“.

На овој начин партијата со листа “А“ ќе има 4 мандати, листата “Б“ - три, листата “В“ - еден, а листата "Г" ниту еден. Доколку се појават идентични изборни количници на две различни листи, мандатот се распределува со ждребка.

	/1	/2	/3	/4	/5	/6	/7	/8	освоени места
партија A	100,000	50,000	33,333	25,000	20,000	16,666	14,286	12,500	4
партија Б	80,000	40,000	26,666	20,000	16,000	13,333	11,428	10,000	3
партија В	30,000	15,000	10,000	7,500	6,000	5,000	4,286	3,750	1
партија Г	20,000	10,000	6,666	5,000	4,000	3,333	2,857	2,500	0

Д'Ондтовиот метод не произведува апсолутна, односно чиста пропорционалност: во однос на вкупниот број освоени гласови, двете поголеми партии се фаворизирани. Партијата “В“ е помалку фаворизирана, а партијата “Г“ добила недоволен број гласови за да обезбеди мандат. За да може да го освои четвртиот мандат на партијата “А“ (* 25.000) на партијата “Г“ би ѝ бил потребен минимум од 25.000 + 1 глас. Значи распределбата на мандатите меѓу овие 4 партии е фер, иако тоа не е апсолутно пропорционален одраз на нивните добиени гласови.

Користење

Земји што го користат овој систем за избор на пратеници се: Албанија, Аргентина, Австрија, Белгија, Бразил, Бугарија, Камбоџа, Зеленортски Острови, Чиле, Колумбија, Хрватска, Чешка Република, Данска, Источен Тимор, Еквадор, Естонија, Финска, Гватемала, Унгарија, Исланд, Израел, Јапонија, Луксембург, Република Македонија, Република Молдавија, Црна Гора, Холандија, Северна Ирска, Парагвај, Полска, Португалија, Романија, Шкотска, Србија, Словенија, Шпанија, Турција, Уругвај и Велс.

Исто така, системот во Северна Ирска се користи и за распределба на министерските места во владата; за т.н. top-up места во собранието на Лондон; во некои земји за избор на претставници во Европскиот парламент; и во периодот на Уставот од 1997 година за распределба на пратеничките места во Тајланд. Изменета форма на методот се користела и за изборите во законодавното собрание на Австралија, но бил напуштена во корист на т.н. систем на единствен пренослив глас, односно системот на Хеар-Кларк. Д`Онтовиот метод се користи и за распределба на големиот број функции (потпретседатели, претседатели и заменици претедатели на комисии, претседатели и заменици-претседатели на делегации) во Европскиот парламент.

Видете исто така

• Избори во Македонија