Стефан Стамболов: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Додава: tr:Stefan Stambolov
Нема опис на уредувањето
Ред 1: Ред 1:
[[Податотека:Statue_of_Stefan_Stambolov_in_Veliko_Tarnovo.jpg|thumb|right|Статуа на Стефан Стамболов]]
[[Податотека:Statue_of_Stefan_Stambolov_in_Veliko_Tarnovo.jpg|thumb|right|Статуа на Стефан Стамболов]]


'''Стефан Стамболов''' ([[12 февруари]] [[1854]] - [[18 јули]] [[1895]]) бил бугарски [[револуционер]], [[новинар]], [[поет]], [[политичар]] и [[државник]], кој во [[1880]] год. станал народен пратеник и потпретседател на [[Народно собрание|Народното собрание]], а во [[1884]] и негов претседател.
'''Стефан Стамболов''' ({{роден на|12|февруари|1854}} - {{починал на|18|јули|1895}}) бил бугарски [[револуционер]], [[новинар]], [[поет]], [[политичар]] и [[државник]], кој во [[1880]] год. станал народен пратеник и потпретседател на [[Народно собрание|Народното собрание]], а во [[1884]] и негов претседател.


Роден е во ([[Велико Трново|Трново]]). Учи во Трново и [[Одеса]]. Учесник е во револуционерните борби на [[Бугари|бугарскиот народ]] за ослободување пред [[1878]] г. Активен учесник е и во присоединувањето на [[Источна Румелија]] (против волјата на [[Русија]]) во [[1885]] г. Бил и еден од главните идеолози и организатори на [[Единство (комитети)|комитетите „Единство”]] [[1878]]-[[1879]]. Тој го помогнал и доаѓањето на [[Германија|германскиот]] принц [[Цар Фердинанд|Фердинанд I Сакс-Кобург-Готски]] ([[1861]]-[[1948]]) за бугарски кнез (1887), а самиот станал [[премиер]] со изразито прозападна и антируска ориентација. Бил ценет во западните држави како политичар, коj сакал да jа ослободи своjата земjа од зависност од [[Русија]]. Во периодот од 1 декември 1893 година до 31 мај 1894 година бил [[Министерство за образование и наука на Бугарија|министер на народното просвештение]] во [[Кнежество Бугарија]].
Роден е во ([[Велико Трново|Трново]]). Учи во Трново и [[Одеса]]. Учесник е во револуционерните борби на [[Бугари|бугарскиот народ]] за ослободување пред [[1878]] г. Активен учесник е и во присоединувањето на [[Источна Румелија]] (против волјата на [[Русија]]) во [[1885]] г. Бил и еден од главните идеолози и организатори на [[Единство (комитети)|комитетите „Единство”]] [[1878]]-[[1879]]. Тој го помогнал и доаѓањето на [[Германија|германскиот]] принц [[Цар Фердинанд|Фердинанд I Сакс-Кобург-Готски]] ([[1861]]-[[1948]]) за бугарски кнез (1887), а самиот станал [[премиер]] со изразито прозападна и антируска ориентација. Бил ценет во западните држави како политичар, коj сакал да jа ослободи своjата земjа од зависност од [[Русија]]. Во периодот од 1 декември 1893 година до 31 мај 1894 година бил [[Министерство за образование и наука на Бугарија|министер на народното просвештение]] во [[Кнежество Бугарија]].

Преработка од 16:15, 21 октомври 2010

Статуа на Стефан Стамболов

Стефан Стамболов (12 февруари 1854 - 18 јули 1895) бил бугарски револуционер, новинар, поет, политичар и државник, кој во 1880 год. станал народен пратеник и потпретседател на Народното собрание, а во 1884 и негов претседател.

Роден е во (Трново). Учи во Трново и Одеса. Учесник е во револуционерните борби на бугарскиот народ за ослободување пред 1878 г. Активен учесник е и во присоединувањето на Источна Румелија (против волјата на Русија) во 1885 г. Бил и еден од главните идеолози и организатори на комитетите „Единство” 1878-1879. Тој го помогнал и доаѓањето на германскиот принц Фердинанд I Сакс-Кобург-Готски (1861-1948) за бугарски кнез (1887), а самиот станал премиер со изразито прозападна и антируска ориентација. Бил ценет во западните држави како политичар, коj сакал да jа ослободи своjата земjа од зависност од Русија. Во периодот од 1 декември 1893 година до 31 мај 1894 година бил министер на народното просвештение во Кнежество Бугарија.

Голем дел од македонските деjци биле против диктаторските методи на Стамболов и неговата протурска политика[1], па така дошло и до книшката на Вардарски (Петар Поп Арсов) „Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници” (1894) што всушност ја претставувала програмата на тогаш основаната ТМОРО. (Види Лозарското движење)

Наводи

  1. Вардарски (Петар Поп Арсов), „Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници“, превод, редакција, коментар и предговор д-р Ванчо Ѓорѓиев, Табернакул, Скопје 2006.