Филмска теорија: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
с Бот додава Шаблон: Без извори |
с Бот: козметички промени |
||
| Ред 2: | Ред 2: | ||
'''Филмската теорија''' се обидува да развие прецизни систематски [[концепт|концепти]] што се аплицираат на изучувањата на [[филм|филмот]] и [[кино|киното]] како [[уметност]]. Класичната филмска теорија нуди структурна рамка за обраќање кон класичните предмети на техника, [[наратив]], код, слика, жанр, субјективност, и авторство. Поновите анализи им даваат простор на психоаналитичката филмска теорија, [[структурализам|структуралистичката]] филмска теорија, [[феминизам|феминистичката]] филмска теорија, и теориите на документарците, новите медиуми, и третото кино. Види исто така [[филмска критика]]. |
'''Филмската теорија''' се обидува да развие прецизни систематски [[концепт|концепти]] што се аплицираат на изучувањата на [[филм|филмот]] и [[кино|киното]] како [[уметност]]. Класичната филмска теорија нуди структурна рамка за обраќање кон класичните предмети на техника, [[наратив]], код, слика, жанр, субјективност, и авторство. Поновите анализи им даваат простор на психоаналитичката филмска теорија, [[структурализам|структуралистичката]] филмска теорија, [[феминизам|феминистичката]] филмска теорија, и теориите на документарците, новите медиуми, и третото кино. Види исто така [[филмска критика]]. |
||
==Историја== |
== Историја == |
||
Класичната филмска теорија добива облик за време на тивкиот филм. Таа се појавува од делата на режисери како [[Сергеј Ејзенштајн]], [[Лев Кулешов]], [[Џига Вертов]], [[Пол Рота]] и филмски критичари како [[Рудолф Арнхајм]], [[Бела Балаз]] и [[Зигфрид Кракоер]]. Филмската теорија во овој период не е академска дисциплина. |
Класичната филмска теорија добива облик за време на тивкиот филм. Таа се појавува од делата на режисери како [[Сергеј Ејзенштајн]], [[Лев Кулешов]], [[Џига Вертов]], [[Пол Рота]] и филмски критичари како [[Рудолф Арнхајм]], [[Бела Балаз]] и [[Зигфрид Кракоер]]. Филмската теорија во овој период не е академска дисциплина. |
||
| Ред 11: | Ред 11: | ||
== Специфични теории и стилови на филм == |
== Специфични теории и стилови на филм == |
||
*[[Апарат теорија]] |
* [[Апарат теорија]] |
||
*[[Уметнички филм]] |
* [[Уметнички филм]] |
||
*[[Авторска теорија]] |
* [[Авторска теорија]] |
||
*[[Феминистичка филмска теорија]] |
* [[Феминистичка филмска теорија]] |
||
*[[Формалистичка филмска теорија]] |
* [[Формалистичка филмска теорија]] |
||
*[[Листа на филмски жанрови|Жанровска теорија]] |
* [[Листа на филмски жанрови|Жанровска теорија]] |
||
*[[Филм ноар]] |
* [[Филм ноар]] |
||
*[[Германски експресионизам]] |
* [[Германски експресионизам]] |
||
*[[Хорор филм]] |
* [[Хорор филм]] |
||
*[[Италијански неореализам]] |
* [[Италијански неореализам]] |
||
*[[Марксистичка филмска теорија]] |
* [[Марксистичка филмска теорија]] |
||
*[[Психоаналитичка филмска теорија]] |
* [[Психоаналитичка филмска теорија]] |
||
*[[Структуралистичка филмска теорија]] |
* [[Структуралистичка филмска теорија]] |
||
[[Категорија:Филм]] |
[[Категорија:Филм]] |
||
Преработка од 14:40, 18 април 2010
Филмската теорија се обидува да развие прецизни систематски концепти што се аплицираат на изучувањата на филмот и киното како уметност. Класичната филмска теорија нуди структурна рамка за обраќање кон класичните предмети на техника, наратив, код, слика, жанр, субјективност, и авторство. Поновите анализи им даваат простор на психоаналитичката филмска теорија, структуралистичката филмска теорија, феминистичката филмска теорија, и теориите на документарците, новите медиуми, и третото кино. Види исто така филмска критика.
Историја
Класичната филмска теорија добива облик за време на тивкиот филм. Таа се појавува од делата на режисери како Сергеј Ејзенштајн, Лев Кулешов, Џига Вертов, Пол Рота и филмски критичари како Рудолф Арнхајм, Бела Балаз и Зигфрид Кракоер. Филмската теорија во овој период не е академска дисциплина.
Во 60-те, академиците почнуваат со обиди да осигураат академска респектабилност конструирајќи филмски теории т.е. воведувајќи концепти од етаблирани дициплини како психоанализа, литературни студии и лингвистика.
Во 70-те, британскиот журнал „Екран“ е многу влијателен.