Прејди на содржината

Каталонска азбука

Од Википедија — слободната енциклопедија
Карактеристичното удвоено „л“ со меѓуточка

Како и другите романски јазици, азбуката и правописот на каталонскиот јазик е прилагодена варијанта на латиницата, врз основа на фонологијата на каталонскиот јазик.[1]

Буква Назив Изговор (МФА) Макед. транскр. example
A a a /a/ а sac 'вреќа'
B b be /b/ б biga 'греда'
C c ce /k/ к casa 'куќа'
Ç ç ce trencada /s/ с Renaixença 'ренесанса'
D d de /d/ д dalla 'коса' (орудие)
E e e /ɛ/, /e/ е sec,cec 'сув', 'слеп'
F f efa /f/ ф fosc 'темнина'
G g ge /ɡ/, /(d)ʑ/ г gasa 'пердувка'
H h hac Ø - humanitat 'човештво'
I i i /i/ и ric 'се смејам'
J j jota /ʑ/ ж ajut 'помош'
K k ca /k/ к karate карате
L l ela /l/ /ʎ/ л, љ pala, palla 'лопата’, 'слама'
M m ema /m/ м mama 'мама'
N n ena /n/ н mana 'заповеда'
O o o /ɔ/, /o/ о soc sóc 'трупец', 'сум'
P p pe /p/ п piga 'дамка'
Q q cu /k/ к obliquar 'се навалува'
R r erra /ɾ/, /r/ р cera, serra 'восок', 'пила'
S s essa /s/, /z/ с, з passar, pesar 'поминува', 'мери тежина'
T t te /t/ т talla 'големина'
U u u /u/ у suc 'сок'
V v ve baixa /b/, /v/[2] б, в envejar 'љубомори'
W w ve doble
X x ics, xeix /ɕ/, /ks/, /ɡz/ ш, кс, гз xoc, expressió 'шок', 'израз'
Y y i grega
Z z zeta /z/ з zero 'нула'

Други правила

[уреди | уреди извор]

Каталонскиот јазик има и диграфи:

  • ‹ig› означува меко ч, исто што и српско ћ (/tɕ/) по самогласка: puig
  • ‹ix› означува меко ш (/ɕ/) по самогласка: mateix
  • ‹tg› означува меко џ, исто што и српско ђ (/dʑ/): prometatge
  • ‹tj› означува меко џ, исто што и српско ђ (/dʑ/): corretja
  • ‹tx› означува меко ч, исто што и српско ћ (/tɕ/): despatx
  • ‹l·l› (ela geminada) означува лл (/ll/) (за разлика од ‹ll›, што означува /ʎ/): anul·lar
  • ‹ny› означува /ɲ/: any

Каталонскиот користи и легнат акцент (‹é í ó ú›) за обележување на нагласените затворени самогласки и тежок акцент (‹à è ò›) за обележување на нагласените отворени самогласки:[1]

  • també ('исто така') [təmˈbe]
  • pròxim ('близу') [ˈprɔksim]

If a дијареза над ‹i› или ‹u› што следи по друга именка, означува зев:[3]

  • raïm ('зрно грозје') [rəˈim]
  • taüt ('ковчег') [təˈut]

Покрај ова се користи ‹ü›, што означува /w/ помеѓу /ɡ/ или /k/ и предна самогласка (‹gu› и ‹qu› и се користи за означување на тврд изговор пред ‹i› или ‹e›):[4]

  • ungüent ('маст') [uŋˈɡwen].

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. 1,0 1,1 Wheeler (2005:6)
  2. Кај речиси сите дијалекти (освен балеарскиот, видете [see Carbonell & Llisterri (1992:53)] и јужноваленсискиот) /b/ и /v/ со време се споиле во една фонема.
  3. Wheeler (2005:8)
  4. Wheeler (2005:7-8)
  • Carbonell, Joan F.; Llisterri, Joaquim (1992), „Catalan“, Journal of the International Phonetic Association, 22 (1–2): 53–56
  • Wheeler, Max W (2005). The Phonology Of Catalan. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0199258147.