Источнофризиски Острови

Источнофризиски Острови
Ostfriesische Inseln / Eastfryske eilannen
Географија
Место	Ваденско Море
Вкупно острови	12
Поголеми острови	Боркум, Нордернај
Управување
	Германија
Покраина	Долна Саксонија
Окрузи	Лер; Аурих; Витмунд; Фризија
Демографија
Етнички групи	Германци, Фризи

Источнофризиски Острови (германски: Ostfriesische Inseln; фризиски: Eastfryske eilannen) — островска верига во Северното Море, недалеку од брегот на Источна Фризија во сојузната покраина Долна Саксонија, Германија. Веригата се протега во должина од 90 км од запад кон исток, помеѓу устијата на реките Емс и Јаде / Везер, а на оддалеченост од 3,5 до 10 км од брегот. Подрачјата помеѓу копното и островите се прекриени со пространи плитаци (приливни блата), месно наречени „вати“ (Watten), кои се дел од водната површина наречена Ваденско Море. Пред островите се простираат територијалните води на Германија, кои опфаќаат многу поголема површина од самите острови. Самите острови, околните наносни плитаци и територијалните води (кои се природен резерват) се во потесен еколошки заедем однос. Островската група зафаќа околу 5 % од Националниот парк Долносаксонско Ваденско Море на Саксонија.

Најголем остров во групата е Боркум, сместен на западниот крај на веригата. Истата има уште шест населени острови, од запад кон исток: Јист, Нордернај (со најголемото населено место во групата), Балтрум, Лангеог, Шпикерог и Вангероге. Има уште четири помали ненаселение острови: Литје Херн источно од Боркум, Мемерт и Кахелотплате (југозападно од Јист), Минзенер Ог (прокопан остров југоисточно од Вангероге) и Мелум на источниот крај на веригата, кој според Сојузната служба за заштита на природата денес е вон групата, и му припаѓа на приливното блато наречено Триаголник Елба-Везер (Watten im Elbe-Weser-Dreieck).

Острови и плитаци[уреди | уреди извор]

Низ на Источнофризиските Острови близу брегот на Долна Саксонија

Ова е табела на островите и плитаците (Sandplaten) во состав на Источнофризиските Острови со основни информации за секој од нив. Ненаселените и управно неопфатените (вонопштински) плитаци се истакнати со жолто.

Грб	Остров	Општина	Округ	Површина км² (2004/05)^[1]^[2]	Оддалеченост од копното (км)^[1]	Население (2008)	Густина (на км²)
	Боркум	гратчето Боркум	Лер	30,74^[2]	10,5	5.186	169
	Кахелотплате	вонопштински		нема податоци		ненаселен	−
	Литје Херн	островот Литје Херн¹	Лер	0,1^[1]	12,5	ненаселен	−
	Мемерт	островот Мемерт¹	Аурих	4,3^[1]	13	ненаселен	−
	Јист	Јист	Аурих	16,43^[2]	8	1.696	103
	Нордернај	гратчето Нордернај	Аурих	26,29^[2]	3	5.810	221
	Балтрум	Балтрум	Аурих	6,5^[2]	4,5	488	75
	Лангеог	Лангеог	Витмунд	19,67^[2]	5	1.953	99
	Шпикерог	Шпикерог	Витмунд	18,25^[2]	6,5	781	43
	Вангероге	Вангероге	Фризија	7,94^[2]	6,5	923	116
	Минзенер Ог вештачки прокопан	Бутјадинген²	Везермарш	2,2^[1]	3,5	ненаселен	−
	Мелум³	Бутјадинген²	Везермарш	4,9^[1]	6	ненаселен	−
				134,35^[2]	—	16.837	129
¹ вонопштински ² поранешната општина Лангварден, која во 1974 г. влегла во соста на Бутјадинген (денес катастарското подрачје Лангварден) ³ источно од надворешна Јаде со измената на границите од Сојузната служба за заштита на природата, повеќе не се смета за дел од Источнофризиските Острови, туку во состав на плитарите на Триаголникот Елба-Везер.^[3]

Нордернај е преостанатиот дел од некогашниот остров Бујзе, кој речиси целосно исчезнал под морето во XVII век. Литје Херн источно од Боркум е во постојана опасност од одмивање. Во 2003 г. Крајбрежната одбрана на Германија издала соопштение дека Кахелотплате може повторно да се смета за остров бидејќи повеќе не е изложен на редовно поплавување од плиматата. Сепак, островот зафаќа површина не поголема од 2 км² и останува ненаселен. Кахелотплате се наоѓа северно од устието на реката Емс.

Моторниот сообраќај е забранет на највеќето острови. Исклучок од ова се Боркум и Нордернај, кои се најнаселените. Ниеден остров од групата нема мост до копното, туку само со траект.

Островите и околните морски површини се дел од Националниот парк Долносаксонско Ваденско Море.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Rolf Niedringhaus; Volker Haeseler; Peter Janiesch (2008), Die Flora und Fauna der East Frisian Islands – Einführung in das Projekt „Biodiversität im Nationalpark Niedersächsisches Wattenmeer“, 11, Schriftenreihe Nationalpark Niedersächsisches Wattenmeer
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 ^2,8 „NLS-Online Tabelle Z0010001 Bodenfläche nach Art der geplanten Nutzung“. Landesbetrieb für Statistik und Kommunikationstechnologie Niedersachsen (LSKN). 2005-01-01. Посетено на 2009-04-23.
↑ „Watten im Elbe-Weser-Dreieck, Jadebusen“. Bundesamt für Naturschutz. Посетено на 2009-12-02.