Ирина Ангелина

Од Википедија — слободната енциклопедија
Ирина Византиска или Ирина Ангелина

Ирина Ангелина (грчки: Еἰρήνη Ἀγγελίνα, околу 1181 - 27 август 1208), била византиска принцеза членка на династијата Ангелос и со нејзините два брака Кралицата Сицилија во 1193 и кралицата на Германија од 1198 до 1208 година. Таа била втората ќерка на византискиот цар Исак II Ангелос и неговата прва сопруга, непозната Палеологија? која стана монахиња со името Ирина.

Живот[уреди | уреди извор]

Ирина е родена во Цариград, нејзиниот татко Исак II го отворил своето владеење со решавачка победа над напаѓачите на Норман на Балканот во Битката за Деметритис во 1185 година. Во 1193 година тој и кралот Танкред од Сицилија го договориле бракот на Ирина со најстариот син на Танкред.[1] Роџер бил прогласен за ко-цар, но умрел на 24 декември 1193 година, непосредно пред смртта на татко му на 20 февруари 1194 година. Сицилија била тврдена од тетка Танкред, Констанца и нејзиниот сопруг, царот Хенри VI. Откако го освоил сицилиското кралство, Ирина била фатена на 29 декември 1194 година и била мажена на 25 мај 1197 година за помладиот брат на Хенри, војводата Филип од Швабија. Во Германија, таа беше преименувана во Марија. Откако царот умрел на 28 септември, Филип бил избран за крал на Римјаните во Милхаузен на 8 март 1198 година. Таткото на кралицата Ирина, кое беше соборено во 1195 година, побарало од неа да ја добие поддршката на Филип за негово враќање; нејзиниот брат, Алексиј, подоцна поминал извесно време на судот на Филип за време на подготовките за Четвртата крстоносна војна. Така, таа имала рано влијание врз евентуалното пренасочување на крстоносната војна во Цариград во 1204 година. Филип, со соперник од Вилф-оревот Ото IV, можел да го консолидира своето владеење над германското царство. На 21 јуни 1208 година, тој бил убиен од баварскиот гроф Палатин Ото VIII од Вителсбах, оставајќи ја Ирина вдовица по вторпат. По убиството на нејзиниот сопруг, Ирина, која во тоа време беше бремена, се повлече во замокот Хоенштауфен. Таму, два месеци подоцна, на 27 август 1208 година, таа родила уште една ќерка (наречена Беатрикс Постхума). Детедо и мајката починале кратко потоа. Таа била погребана во семејниот мавзолеј во манастирот на лордот Лорх, заедно со нејзината ќерка и синови. Нејзиниот гроб бил уништен и не може да се реконструира.

Семејство[уреди | уреди извор]

Филип и Ирина имале шест деца, двајца синови (Рејналд и Фредерик) кои починале во доенчиња и четири ќерки:

  • Беатрикс (април / јуни 1198 - 11 август 1212) се омажила за соперникот на својот татко - императорот Ото IV во 1212 година и починала три недели подоцна без деца.
  • Марија (3 април 1201 - 29 март 1235), се омажила со војводата Хенри, наследникот Принц од Брабант (подоцна војводата Хенри II), со кого имала деца.
  • Кунигунде (февруари / март 1202 - 13 септември 1248), се омажи за кралот Венцелаус I од Бохемија, со кого имала деца.
  • Елизабет (март / мај 1205 - 5 ноември 1235), се омажи за кралот Фердинанд III од Кастиља, со кого имала деца.

Во уметноста[уреди | уреди извор]

Во неговата песна за Божиќните прослави на Магдебург на кралот Филип, минезингер Валтер фон дер Фогелд ја опишал Ирина како роза, која се појавила во доцната песна (на среден висок германски "роза без трн, гулаб без жолчка").

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Ciggaar 1996, p. 240

Извори[уреди | уреди извор]

  • O city of Byzantium: annals of Niketas Choniates tr. Harry J. Magoulias (Detroit: Wayne State University Press, 1984).
  • Bruno W. Häuptli: IRENE (Angelou) von Byzanz, in: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL), vol. 28, Bautz, Nordhausen 2007, ISBN 978-3-88309-413-7, pp. 858–862.
  • Ciggaar, Krijna Nelly (1996). Western Travellers to Constantinople: The West and Byzantium, 962-1204. Brill.