Инјејерд Олофсдотер од Шведска

Од Википедија — слободната енциклопедија

Ингегерд Олофсдотер од Шведска, позната и како Ирина, Ана и Света Ана (1001 г. – 10 февруари 1050), била шведска принцеза и голема принцеза на Киев. Таа била ќерка на шведскиот крал Олоф Skötkonung и Estrid на Ободритите и сопруг на Јарослав I Мудриот на Киев. Таа е почитувана како светица во православната црква . Ингегерд или Света Ана често се мешаат со мајката на Свети Владимир „Просветител“ на Русија. Ова е главно затоа што Ингегерд и Јарослав имале и син по име Владимир. Меѓутоа, свети Владимир бил татко на сопругот на Ингегерд, Јарослав I „Мудриот“, со што станала снаа на Свети Владимир. Свети Владимир бил син на Свјатослав и Малуша.[1]

Живот[уреди | уреди извор]

Ингегерд е родена како принцеза во дворот на кралот Олоф Скоткоунг. Во 1015 година, откако Олаф II од Норвешка го презел тронот како крал на Норвешка, тој предложил сојуз за кралски брак. Во 1016 година, благородниците од двете земји се обидоле да договорат брак помеѓу кралот Олаф и принцезата Ингегерд. Олоф Скоткоунг на почетокот се согласил, но подоцна се откажал. Наместо тоа, тој се согласи на бракот на неговата ќерка, Астрид Олавсдатер со кралот Олаф.[2][3][4]

Последователно, Олоф Скоткоунг го договорил бракот на принцезата Ингегерд со моќниот Големиот кнез Јарослав I Мудриот од Новгород со кој Шведска имала процут на трговските односи. Бракот се случил во 1019 година.[5]

Откако во Киев, Ингегерд и го сменила името во грчката Ирина . Според неколку саги, таа ги добила како брачен подарок Ладога и соседните земји, кои подоцна станале познати како Ингрија, што веројатно е оштетување на името на Ингегерд. Таа договорила братучедот на нејзиниот татко, Јарл Рагнвалд Улфсон, да владее наместо неа.[6][7]

Заедно Ингегерд и Јарослав имале шест сина и четири ќерки; три од последните станале кралици на Франција, Унгарија и Норвешка . Целото семејство е прикажано на една од фреските на Света Софија.

Смрт и погреб[уреди | уреди извор]

Ингегерд починала на 10 февруари 1050 година. По нејзината смрт, според различни извори, Ингегерд била погребана или во катедралата Света Софија во Киев или во катедралата Света Софија во Новгород.

Светост[уреди | уреди извор]

Јарослав Мудриот и шведската принцеза Ингигерд . Анахроничен портрет на Алексеј Иванович Транковски, крајот на 19 век.

Ингегерд ја иницираа изградбата на катедралата Света Софија во Киев (темелот е поставен во 1037 година). Таа, исто така, ја иницирала изградбата на катедралата Света Софија во Новгород (изградена помеѓу 1045 и 1050 година). Ингегерд подоцна била прогласен за светец под името Света Ана во Новгород и Киев . Причината за нејзината светост била тоа што таа ја иницирала изградбата на двете катедрали во Киев и во Новгород заедно со многу други добри дела.

Црквата го изјавила следново во врска со нејзината светост:

Света Ана, големата војвотка од Новгород, Таа беше ќерка на шведскиот крал Олаф Скетктунг, „сехристијанскиот крал“, кој направи многу за ширење на православието во Скандинавија, и на благочестивата кралица Астрид.

Во Шведска била позната како принцезата Индегард; се омажила за Јарослав I „Мудриот“, Големиот кнез од Киев, кој бил основач на катедралата Света Софија во 1016 година, земајќи го името Ирина.

Таа им дала засолниште на отфрлените синови на британскиот крал Едмунд, Едмунд и Едвард, како и на норвешкиот принц Магнус, кој подоцна се вратил во Норвешка.

Таа е можеби најпозната како мајка на Всеволод, татко на Владимир Мономах и родоначалник на Московските кнезови.

Нејзините ќерки биле Ана, кралица на Франција, кралица Анастасија од Унгарија и кралица Елизабета (Елисив) од Норвешка. Целото семејство беше длабоко побожно и побожно.

Таа се упокои во 1050 година во катедралата на Светата Мудрост (Света Софија) во Киев, откако беше замонаширана со името на Ана.

Како светица, нејзината химна гласи: И 4 стихири, во Тон I: Спец. Мел.: Радост на небесните редови

О, радост на шведскиот народ, ти го израдуваше руското царство, исполнувајќи го со благодат и чистота, украсувајќи го неговиот престол со величественост, сјајна во побожност како непроценлив скапоцен камен поставен во прекрасна кралска круна.

Именуван Ингегерд во крстните води, о преподобна, ти беше наречена Ирина од твоите руски поданици, кои во тебе го воочија божествениот и неискажлив мир; но кога си се покорил на монашкото послушание, си го зел новото име Ана, по чесниот предок Христов, Царот на кралевите.

Се ожени во чесен брак, о света Ана, живееше во склад со својата кралска сопруга, правоверниот и најмудриот принц Јарослав; и откако му родив свето потомство, по неговото упокојување се свршивте со Господа како твој небесен Младоженец.

Презирајќи ги сите привлечности на суетата и облечени во груби облеки на монаштво, о чудесна и света Ана, ти се предаде на постот и молитвата, постојано молејќи Го Христа, твојот Учител, да го избави твојот народ од секаква неволја и неволја.

Денови на празникот: 10 февруари, 4 октомври.

Деца[уреди | уреди извор]

Фреска од 11 век на катедралата Света Софија во Киев која ги претставува ќерките на Ингегерд и Јарослав I. Ана, сопругата на Хенри I од Франција е веројатно најмладата, додека другите ќерки се Анастасија сопруга на Андреј I од Унгарија, Елизабета сопруга на Харалд III од Норвешка и можеби Агата сопруга на Едвард Прогонетиот

Ингегерд ги имала следните деца:

  • Елисив од Киев, кралица на Норвешка [8]
  • Анастасија од Киев, кралица на Унгарија
  • Ана Киевска, кралица на Франција [9]
  • (најверојатно) Агата, сопруга на Едвард прогонетиот
  • Владимир од Новгород
  • Изиаслав I Киевски [10]
  • Свјатослав II Киевски [11]
  • Всеволод I, принц од Киев [12]
  • Игор Јарославич

Наводи[уреди | уреди извор]

 

  1. Thomas Arentzen. „Hellige Anna Av Holmgard (1001 – 1050)“. Kirkeside/NO. Архивирано од изворникот на June 19, 2009. Посетено на May 1, 2018.
  2. „Ingegärd – den heliga Anna av Novrograd“. ortodoks.org. May 14, 2008. Посетено на May 1, 2018.
  3. Claus Krag (May 14, 2008). „Astrid Olavsdatter“. Norsk biografisk leksikon. Посетено на May 1, 2018.
  4. „Olav den Hellige - Norges evige konge“. ortodoks.org. Посетено на May 1, 2018.
  5. Samuel Hazzard Cross (April 1929). „Yaroslav the Wise in Norse Tradition“. Speculum. 4: 181.
  6. Sven H. Gullman (May 14, 2008). „Irina av Kiev och den heliga Anna av Novgorod“. svenhgullman.nu. Архивирано од изворникот на 2014-11-10. Посетено на May 1, 2018.
  7. „Ragnvald Ulfsson“. Nordisk familjebok. 1915. Посетено на May 1, 2018.
  8. Claus Krag. „Ellisiv, Dronning“. Norsk biografisk leksikon. Посетено на May 1, 2018.
  9. „Anne of Kiev“. columbia.edu. Посетено на May 1, 2018.
  10. „Iziaslav Yaroslavych“. Canadian Institute of Ukrainian Studies. Посетено на May 1, 2018.
  11. „Sviatoslav II Yaroslavych“. Canadian Institute of Ukrainian Studies. Посетено на May 1, 2018.
  12. „Vsevolod Yaroslavych“. Canadian Institute of Ukrainian Studies. Посетено на May 1, 2018.

Библиографија[уреди | уреди извор]

  • Lars O. Lagerqvist (1982). "Sverige och dess regenter under 1.000 år" (шведски). Albert Bonniers Förlag AB. ISBN 91-0-075007-7.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Предлошка:S-roy
Незаземено Grand Princess consort of Kiev
1019–1050
Наследник
Gertrude of Poland