Ингрид Рагнавалдсдотер
| Ингрид Рагнавалдсдотер | |
|---|---|
| Queen consort of Norway |
Ингрид Рагнвалдсдотер ( стар нордиски : Ingiríðr Rögnvaldsdóttir ) (1100/1110 – по 1161 н.е. ) е родена како член на шведското кралско семејство, станала член на данското кралско семејство со брак, а подоцна била и кралица на Норвешка како сопруга на Харалд IV. Норвешка . Четири пати била мажена, Ингрид имала голем број деца кои одиграле истакнати улоги во шведската и норвешката историја.[1]
Биографија[уреди | уреди извор]
Ингрид Рагнвалдсдотер е родена помеѓу 1100 и 1110 година. Историјата не го запишала ниту името, ниту потеклото на мајката на Ингрид. Таа била ќерка на Рагнвалд Ингесон, единствениот познат син и наследник на шведскиот крал Инге I . Сепак, Рагнвалд умрел рано и никогаш не успеал како крал.[2]
Ингрид прво се омажила за Хенри Скаделар ( Хенрик Свендсен Скаделар ), син на Свенд Свендсен од Данска, кој бил еден од копиле синовите на данскиот крал Свејн II. Свенд Свендсен бил неуспешен гонител на тронот, кој починал кога бил избран за крал. Хенри Скаделар бил осакатен и не се сметал за кандидат за кралство. Наместо тоа, тој бил чест шегаџија и заговорник, создавајќи голем број непријатели. Имале три сина Хенри и Ингрид, вклучувајќи го и шведскиот крал Магнус II . Познато е дека Ингрид го заинтригирала Магнус да го добие шведскиот престол, според мислењето на Ингрид законското наследство на нејзиниот покоен татко. Таа наводно му предложила на нејзиниот син Магнус да го вработи човекот кој ќе го убие Сверкер I од Шведска .[3] Хенри Skadelaar починал на 4 јуни 1134 во битката на Fotevik во Заливот на Fotevik близина Vellinge во Skåne .
Ингрид набргу потоа се омажила за норвешкиот крал Харалд Гил. Од него, Ингрид имала син кој подоцна станал крал на Норвешка Инге Харалдсон. Кога кралот Харалд бил убиен во 1136 година, Ингрид одиграла значајна улога во прогласувањето на нејзиниот син Инге и нејзиниот посинок Сигурд за совладетели и во водењето на војната против обидот за узурпатор, Сигурд Слембе . Таа останала една од најважните советници на кралот Инге во текот на неговото владеење.[4]
Нејзиниот трет сопруг бил Отар Биртинг ( Óttarr Birtingr ), истакнат заемодавец, но таа повторно останала вдовица кога тој бил убиен во Нидарос во одреден момент во 1140-тите.
Помеѓу нејзиниот трет и четврти сопруг, Ингрид родила вонбрачно дете, Орм Иварсон, од инаку непознат маж наречен Ивар Снајс.
Четвртиот и последен сопруг на Ингрид бил Арне Иварсон од Стархајм, ( Árni Ívarsson á Stoðreimi ), уште еден истакнат заемодавец со кој имала четири деца. Подоцна, Арне Иварсон бил наречен Конгсмаг што значи свекор на кралот.
Како советник на нејзиниот син Кинг Инге, Ингрид одиграла значајна улога во многу настани од раната ера на граѓанска војна во Норвешка . На 3 февруари 1161 година, кралот Инге бил поразен и убиен, водејќи ги неговите луѓе во битка против кралот Хокон Широкорамен. Во сагата Heimskringla, Ингрид последен пат се споменува кога таа и нејзиниот сопруг ја напуштиле Норвешка во егзил во Данска .
Белешки за името[уреди | уреди извор]
Името на Ингрид може да се најде во широк спектар на правопис на современите скандинавски јазици и англиски. Нејзиното име, на старонордиски Ingiríðr, е преведено како Ингрид или Ингерид . Нејзиниот патроним, на старонордиски Rögnvaldsdóttir, може да се преведе како Ragnvaldsdotter, Ragvaldsdotter или Ragnvaldsdatter .
Проблем[уреди | уреди извор]
од Хенри Свејнсон ( Хенрик Скаделар )[уреди | уреди извор]
- Кралот Магнус II од Шведска ( Магнус Хенриксон ) - кој го организирал убиството на Свети Ерик IX од Шведска, а можеби и Сверкер I од Шведска ; самиот бил убиен; а потоа се сметаше за узурпатор
- Јарл Рагнвалд Хенриксон ( Рагвалд Хенриксон ) - Риксјарл од Шведска за време на краткото владеење на неговиот брат
- Буритс Хенриксон (исто така Бурис/Борис; веројатно 1130–1167, убиен), гроф од Јитланд, во 1166 година се оженил со ќерката (р. 1150) на Луитгард од Стад и Херман II, гроф од Винценбург.
од Харалд Жил ( Харалдр Гили )[уреди | уреди извор]
- Кралот Инге Харалдсон од Норвешка ( Инги Харалдсон )
од Ивар Снајс ( Ívarr Sneis )[уреди | уреди извор]
- Орм Иварсон ( Ormr konungsbróðir ) (нелегитимен) - истакнат водач за време на владеењето на кралот Магнус Ерлингсон, и по смртта на Ерлинг Скаке, веднаш до кралот на власт.
од Арне Иварсон од Стархајм ( Árni Ívarsson á Stoðreimi )[уреди | уреди извор]
- Филип Хердлански ( Филипус и Херлу )
- Епископ Николас Арнесон ( Николас Арнасон ) - ко-основач на партијата Баглер
- Инге Арнесон ( Инги Арнасон )
- Маргрета Арнесдотер ( Margrét Árnadóttir ), која стана мајка на кралот Баглер Филип Симонсон
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Ingerid Ragnvaldsdatter (Store norske leksikon)
- ↑ Ingerid Ragnvaldsdatter– utdypning (Store norske leksikon)
- ↑ source: Lagerqvist
- ↑ Gilchrist Harald 4 Gille (Store norske leksikon)
Извори[уреди | уреди извор]
- Lagerqvist, Lars O Sverige och dess regenter под 1000 години (Стокхолм: Albert Bonniers Förlag AB. 1982)
| Претходник Christine of Denmark |
Queen consort of Norway 1134–1136 |
Наследник Ragna Nikolasdatter |