Инга Ландгре
| Инга Ландгре | |
|---|---|
 Ландгре во 2013 | |
| Роден(а) | Инга Линеа Лундгрен 6 август 1927 Стокхолм, Шведска |
| Националност | Швеѓанка |
| Занимање | Глумица |
| Активен период | 1943–present |
| Сопружник | Нилс Попе (1949-1959) |
| Партнер | Рогер Бјорнстјерна (1982–2006) |
Инга Линеја Ландгре (шведски: Inga Linnéa Landgré, 6 август 1927 – 31 јули 2023) — шведска глумица која работела во театар, на телевизија и во филмови од 40-тите години на минатиот век.
Ран живот и кариера[уреди | уреди извор]
Инга Ландгре е родена во Стокхолм на 6 август 1927 година. Нејзиниот татко бил неуспешен музичар, чиј алкохолизам го нарушил бракот на нејзините родители. Нејзината мајка била келнерка.[1] Тие се развеле на почетокот на 1930-тите, кога таа имала само пет години. Таа била единствено дете.[2] Своето театарско образование го стекнала во Кале Флајгар Театерскола и дебитирала со глумата во 1944 година во театарот Бланш како Ања во „Вишновата градина“.[3]
Таа започнала да се појавува во филмови и околу ова време, почнувајќи со филмот „ Ред“ од 1943 година. Во 1946 година, таа играла во првиот филм на Ингмар Бергман, „Криза„.[4]
Личен живот[уреди | уреди извор]
Ландгре била во брак со шведскиот глумец Нилс Поп меѓу 1949-1959 година. Парот имал две деца заедно, од кои едното стана и глумица.[5] Во 60-тите години на минатиот век таа дејствувала како курир за нејзиниот пријател Андреас Папандреу, кој подоцна станал премиер на Грција, со доставување микрофилм во Грција.[3]
Награди и почести[уреди | уреди извор]
Таа ја освои почесната награда Гулдбаге во 2011 година, но ја доби во јануари 2012 година.[6]
Избрана филмографија[уреди | уреди извор]
| Година | Наслов | Улога |
|---|---|---|
| 1946 | Криза | Нели |
| Пари - трагикомична сага | Марија Бергдал | |
| Сонцето го следи дождот | Барбро | |
| Додека вратата беше заклучена | Биргит Стрем | |
| 1948 | Ева | Фрида |
| 1950 | Додека градот спие | Ирис Линдстром |
| 1951 | Царински службеник Бом | Фрида |
| 1955 | Соништа | Госпоѓица. Лобелиус |
| 1956 | Никогаш не е доцна | |
| 1957 | Седмиот печат | Карин |
| 1958 | Раб на животот | Грета Елиус |
| 1967 | Хуго и Жозефина | Мајката на Josephозефина |
| 1968 | Коридорот | Мајката |
| 1977 | Рајско место | Сага |
| 1997 | Во присуство на кловн (ТВ филм) | Алма Берглунд |
| 2003 | Повратен билет | Грета |
| 2011 | Девојката со тетоважа змеј | Изабела |
| 2015 | Светиот неред | Пиштол-Брит |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Inga Landgré“. Sveriges Radio. 3 August 2013. Посетено на 4 March 2017.
- ↑ „Inga Landgré - skådespelare och spion“. Sveriges Radio. 9 April 2009. Посетено на 4 March 2017.
- ↑ 3,0 3,1 „Generationer av erfarenhet har format henne“. Svenska Dagbladet. 3 August 2004. Посетено на 3 March 2017.
- ↑ „Inga Landgré“. Swedish Film Database. Посетено на 6 February 2013.
- ↑ „Poppe ändrade sitt testamente på sin dödsdag“. Aftonbladet. 21 December 2000. Посетено на 3 March 2017.
- ↑ „Gyllene regn på Guldbaggegalan“. Swedish Film Database. Dagens Nyheter. 23 January 2012. Посетено на 4 March 2017.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Inga Landgré на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
- Инга Ландгре на Шведската филмска база (англиски)