Жак Гошрон
Жак Гошрон (Гијонвил, 28 јуни 1920 - Ла Фрет на Сена, 28 октомври 2009) — француски поет, есеист и преведувач. За член на МАНУ надвор од работниот состав бил избран на 27 мај 2003 година.[1]
Животопис[уреди | уреди извор]
Тој е роден во Гијонвил, Франција во 1920 година. Еден од уредниците на списанието Европа основано од Ромен Ролан. Професор по естетика на Академијата на применети уметности во Париз. Почесен член на ДПМ[2].
Творештво[уреди | уреди извор]
Автор е на стихозбирките:[3].
- Записник (1948),
- Ткајачи (поема, 1948),
- Француските партизани, соавторство со Елза Триоле и Пол Елијар, (поема),
- Литургија на празникот,
- Грчка тетратка, Во слава на аргонаутите,
- Животни на чело,
- Јаболкница на ветрот,
- Охридска елегија (1977),
- Храбро напред, љубов,
- Пеперуги,
- Суита за Жан Симон Шарден, Виолина.
Автор е на либретото за операта Канут на Јозеф Козма.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Жак Гошрон на семрежното место на МАНУ
- ↑ Jacques Gaucheron
- ↑ / Jacques Gaucheron (1920-2009)
 | Оваа биографска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
|