Еда Магнасон

Од Википедија — слободната енциклопедија
Еда Магнасон
Еда Магнасон во 2014
Животописни податоци
Роден(а)22 август 1984(1984-08-22) (39 г.)
Истад, Шведска
ЖанровиПоп, Фолк, Класика, Џез
ЗанимањаПијанистка, пејачка, писателка на песни, музички композитор, филмска глумица
ИнструментиПијано, вокал, синтисајзер
Издавачи
  • Парлофоне
  • Адријан
  • Каприче
Мреж. местоeddamagnason.com

Еда Карин Хјартардотир Магнасон (родена на 22 август 1984 година) е шведска писателка на песни, музичарка и филмска глумица со исландско потекло. Има издадено три албуми, „Еда Магнасон“ (2010), !Добра“ (2011) и „Жена патува сама“ (2014). Таа има издадено и саундтрак албум, Моника З - Музика од филм“ (2013). Дебитирала како глумица во филмот „Валц за Моника“, играјќи ја главната улога на Моника Цетерлунд.

Ран живот[уреди | уреди извор]

Магнасон пораснала во мало село во близина на Истад, Шведска, но нејзиниот татко, како што сугерира нејзиното име, е од Исланд. Едно од седум деца, таа започнала да компонира свои дела на пијано уште во раното детство, сонувајќи да стане класичен концертен пијанист.[1]

Кога имала 16 години, таа започнала да пишува поп-музика заснована на електронската песна со англиски текст што ја направила во демо снимки. Некои од овие песни биле користени на саундтракот на шведскиот филм „Хот дог“ од 2002 година.[2]

Во 2004 година, студирала музичка композиција во Готланд, а потоа се вратила во Малме со цел да земе активно учество во тамошната музичка сцена.

Таа развила уникатно личен, еклектичен музички стил, кој бил опишан како „непречена мешавина од џез, поп, народна песна и класична музика“,[1] со вокален стил кој потсетува на Бјерк или Кејт Буш.

Музичка кариера[уреди | уреди извор]

Соло албуми[уреди | уреди извор]

Магнасон го потпишува својот последен албум „Жена патува сама“, 2014 година.
Магнасон на настап во 2011 година,

Таа го издаде својот истоимен деби-албум „Еда Магнасон“ во јануари 2010 година со етикетата „Каприс рекордс“. Во продукција на Јонас Андре и Еда Магнасон, тој беше снимен во Ниброкајен, место за класична музика во Стокхолм, со пијано и вокал од Магнасон. Таа ја напиша целата музика и ги направи сите илустрации за брошурата на ЦД-то.

„Еда Магнасон“ беше еден од најдобрите албуми за 2010 година според Ингрид Штремдал,[3] музички критичар во националниот шведски весник Свенска Дагбладет:

„Стилско и необично топење на џез, фолк, поп. Еда Магнасон се појавува како музичка личност со голем раст, интуитивна, интелигентна и поетска. Стихови, композиција, вокал, свирење на пијано, аранжман - сè е на високо уметничко ниво“.

Магнасон го издаде својот втор албум „Добра“ во март 2011 година, со етикетата „Адријан рекордингс“. Во продукција на Кристофефер Лундквист и Еда Магнасон, снимен е во сопственото студио на Лундквист, студиото Aerosol Grey Machine со Магнасон на пијано и синтисајзер. Како и пишување, пеење и изведување на целата музика, Магнасон ја дизајнирала корицата и самата ги направила сите илустрации на ЦД-брошури. Втората трака, Блонди, излезе како сингл во мај 2011 година, заедно со надреалистичко музичко видео во режија на Јенс Јансон.

Во 2013 година, Магнасон потпиша договори и со Ворнер мјузик и со Сони/АТВ музичко издаваштво, а во ноември 2014 година го издадоа нејзиниот трет албум „Жена патува сама“, кој го продуцираше заедно со Јохан Линдстром.[4]

Сите три албуми добија признанија од критичарите во Шведска.

Соработка[уреди | уреди извор]

Помеѓу 2005 и 2010 година, Еда Магнасон соработуваше со пистелот на песни, уметник за говорни зборови и филмски глумец Емил Јенсен, честопати учествувајќи во неговите настапи и снимки.

Во февруари 2012 година, „Наксос рекордс“ го издаде „Стив Рајх: Електрична контрапункт“, компилациски албум од Матс Бергстром и пријателите, кој го слави влијанието на Стив Рајх врз современата музика. Магнасон ја извршува својата почит кон Стив Рајх, композиција наречена „Толку многу слоеви на бои стануваат длабоко пурпурно срце“.

Во мај 2012 година, „Адријан рекордингс“ го издадоа „Јона“од Магнасон, произведени од „Familjen“, заедно со три ремикси: ремикс на оригиналната верзија Простори на Магнасон, ремикс верзија на Простори од страна на Нива, и Нивовата ремикс верзијата од Јуст Конке. Ова беше инспирирано од детската игра кинески шепотења. Објавен е и комплет од четири музички спотови во режија на Нисе Акман.[5]

Филмска кариера[уреди | уреди извор]

Магнасон ја игра главната улога на Моника Цетерлунд, легендарната шведска џез-пејачка, во филмот „Валцер за Моника“,[6] кој беше објавен во септември 2013 година.[7] Ова беше прва глумечка улога на Магнасон, и таа го споредува искуството со настап како музичар.[8] Филмот ја следи раната кариера на Цетерлунд, преселувајќи се од малиот град Шведска во џез-клубовите на Њујорк и Стокхолм, триејќи рамена со познати личности како Ела Фицџералд и Мајлс Дејвис.[9] Во режија на Пер Флај,[10] со филмско сценарио на Питер Биро, Сверир Гуднасон и Кјел Бергквист играа споредни улоги.

Филмот беше опишан во шведските медиуми како непосреден критички успех и успех во јавноста.[11][12] Во 2013 година го видоа над 500 000 гледачи на филмови, што го прави најпопуларниот филм на годината во Шведска. Продаден е во 23 земји во светот и бројни авиокомпании. Беше номиниран за единаесет Гулдбаге награди,[13][14] и освои четири.[15]

Самата Магнасон го пее целиот репертоар на песните на Зетерлунд на филмската саундтрак. Албум за саундтрак, „Моника З - музика од филм“, во продукција и аранжман на Питер Нордал, беше издаден од „Универзална музика“. До декември 2013 година беа продадени над 20.000 плочи, со што се претвори во албум „Шведски злато“.[16]

Магнасон беше потпишана од Агенцијата за таленти Парадигма, со седиште во Беверли Хилс, во февруари 2014 година.[17]

Музички театар[уреди | уреди извор]

Магнасон и Бен Рајт, октомври 2013 година.

Во 2013 година, Магнасон дебитираше на сцената на музичкиот театар, настапувајќи како солист со хорот и оркестарот од операта во Малме со „Чувството на одење“, танц и музичка продукција на Сканес Данстеатер во Опера и музички театар во Малме. Ова е визионерско дело на британскиот кореограф Бен Рајт, засновано врз албумот „Go“ од Јонси, исландскиот поп-уметник и главен пејач во Сигур Рос.

Награди и награди[уреди | уреди извор]

Магнасон беше наградена со Наградата за култура Истад во 2003 година,[18] и беше назначена за амбасадор на џез-фестивалот „Истад Шведска“ во 2013 година.[19]

Во 2013 година, Магнасон доби Шпелманен, шведска награда за култура утврдена од вечерниот весник „Експресен“, претходно доделена на уметници како АББА (1982), Ана Софи фон Отер (1997) и Георг Ридел (2003).[20]

Магнасон беше номиниран за Гремис (џез), шведски еквивалент на Греми, за Моника З - Музика од филм, албум за саундтрак на филмот „Валцер за Моника“.

Таа доби Гулдбаге награда во категоријата Најдобра глумица во главна улога од Шведскиот филмски институт[21] за улогата во улогата на Моника Цетерлунд.[15]

Во декември 2013 година беше објавено дека таа е избрана за една од десетте млади европски глумци за да ја добие [[Наградата „Ѕвезди во Подем“ на Берлинскиот филмски фестивал во 2014 година.[22] Избрани од краток список на 24 номинирани земји-членки на Европа, ѕвездите беа претставени пред светските медиуми и влијателните експерти за филмска индустрија на Берлинскиот меѓународен филмски фестивал 2014 година.[23]

Дискографија[уреди | уреди извор]

Албуми
Година Албум Врвни позиции
SWE
[24]
2010 г. Еда Магнасон  –
2011 година Добра  –
2014 година Жена патува сама 27
Албум на саундтрак
Година Албум Врвни позиции Сертификација
SWE ДЕН ПОБЕДИ
2014 година Моника З - Саундтрак[25][26][27] 3 8 50
Компилација ЕП
  • 2012 година: Јона
Други / заеднички албуми
  • 2012: Стив Рајх: Електрична контрапункт (со Матс Бергстром, Стив Рајх, Магнус Персон, Јохан Лилједал, Сванте Хенрисон, Jonонас Остхолм и Еда Магнасон) (компилација)
Синглови
  • 2011 година: „Згоден“
  • 2011 година: „Блонди“
  • 2013 година: „Полека одиме низ градот“
  • 2015 година: „Толку многу слоеви на бои стануваат длабоко пурпурно срце“
  • 2015 година: „Кокоамбер (ремикс на Нееко Делаф)“

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 Short biography Caprice Records
  2. ↑ Hot Dog: IMDB list of full cast
  3. ↑ Ingrid Strömdahl "Best records of 2010", Svenska Dagbladet (in Swedish) Архивирано на 20 мај 2013 г.
  4. ↑ „"Edda Magnason - A Swedish Shooting Star", Sofia Nyblom, Scan Magazine“. Архивирано од изворникот на 23 December 2014. Посетено на 23 December 2014.
  5. ↑ New EP from Sweden's quirky jazz-pop singer
  6. ↑ Waltz for Monica, The Swedish Film Database
  7. ↑ Monica Z (release date: September 2013)
  8. ↑ Swedish Film 2 2013 "Not just another biopic", p 28-30
  9. ↑ "Zetterlund comes to life in Cannes", Jorn Jensen, Cineuropa
  10. ↑ "Per Fly: interpreter of Monica Zetterlund's life", Annika Pham, Nordisk Film & TV Fond
  11. ↑ "Both a critics and audience favourite", Jorn Jensen, Cineuropa
  12. ↑ "Monica Zetterlund is like meatballs and Pippi Longstocking", Solveig Rundquist, The Local
  13. ↑ Waltz for Monica Guldbagge nominations
  14. ↑ "Jazz legend biopic dominates film nominations", The Local
  15. ↑ 15,0 15,1 Official Nominations and Winners list
  16. ↑ Swedish album charts
  17. ↑ "Paradigm signs Edda Magnason just as actress wins Berlin's Shooting Star Prize"
  18. ↑ „List of winners of the Ystad Culture Prize (in Swedish)“. Архивирано од изворникот на 3 February 2013. Посетено на 2 January 2013.
  19. ↑ "Edda Magnason ambassador for Ystad Sweden Jazz Festival"
  20. ↑ Sagolik Edda Expressen (in Swedish)
  21. ↑ Guldbaggen Award Categories
  22. ↑ „European Shooting Stars“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2020-10-07.
  23. ↑ Interview of Edda Magnason - Shooting Stars 2014 - Sweden
  24. ↑ „Edda Magnason discography“. swedishcharts.com. Hung Medien. Посетено на 10 April 2014.
  25. ↑ swedishcharts.com: Soundtrack - Edda Magnason - Monica Z page
  26. ↑ danishcharts.dk: Soundtrack - Edda Magnason - Monica Z page
  27. ↑ finnishcharts.com: Soundtrack - Edda Magnason - Monica Z page

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Еда_Магнасон&oldid=5036625“