Арност

Во логиката, математиката и компјутерството, арност на функцијата или операцијата е бројот на аргументи или операнди што ги зема функцијата. Изразот доаѓа од зборовите унарно, бинарно, тернарно, итн.

Изразот арност најчесто се користи кога се зборува за операции. Ако е функција, каде што има множество, тогаш тоа е операција, и тоа е нејзината аритност.

Арности поголеми од 2 ретко се среќаваат во математиката, освен во специјализирани области, а арности поголеми од 3 ретко се наоѓаат во теоретското пресметување (иако функциите со повеќе од 3 аргументи се многу чести во практичното програмирање).

Примери

Изразот арност ретко се користи во секојдневна употреба. На пример, наместо да се каже арност на операцијата собирање е 2, или собирањето е операцијата е со арност 2, обично се вели дека собирањето е бинарна операција.

Начелно, именувањето на функциите или операциите на дадена арност следи конвенција слична на онаа што се користи за бројните системите со основа n, како што е бинарниот или хексадецималниот. Латинскиот префикс за број се спојува со наставката -арно, на пример:

• нуларната функција не зема аргументи.
• унарната функција зема еден аргумент.
• бинарната функција зема два аргументи.
• тернарната функција зема три аргументи.
• n-арната функција зема n аргументи.

Литература

• Ayres, Frank (1965). Schaum's Outline of Modern Abstract Algebra (1. изд.). McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-002655-1.CS1-одржување: ref=harv (link).