Аминта III

Од Википедија — слободната енциклопедија
Аминта III
Сребрен статер на Аминта III
ПретходникАрхелај I
НаследникАлександар II Филип II
СопружникЕвридика I
ДецаФилип II
Александар II
РодителиАридеј
РодниниАлександар III Македонски

Аминта III — крал на Македонија од 393/392 г.п.н.е. до 370/369 п.н.е. Бил син на Аридеј татко на Филип II, односно дедо на Александар III Македонски.[1]

Аминта дошол на престолот по десет години проблеми со наследството по убиството на Архелај I. Но тој имал многу непријатели во самата Македонија; во 393 п.н.е. бил истеран од страна на Аргеј II и Илирците, но следната година си го повратил кралството со помош на Тесалија.

По заземањето на власта успеал да ги совлада внатрешните тешкотии, настанати како последица од претходните судири околу престолот и да и обезбеди внатрешна стабилност на македонската држава. Потоа се свртел против неприајтелите што ја загрозувале Македонија однадвор.[1][2]

Склучил договор со Спарта, кои му помагале да го ликвидира Сојузот на халкидиските градови на чело со Олинт (379 п.н.е.). Аминта III успеал да ги неутрализира и нападите на Илирите, што ја загрозувале македонската држава од запад. Со постојани борби успеал да ги одбрани македонските територии од нападите на надворешните непријатели, да го рашири македонското влијание и да ја афирмира македонската држава како централен балкански фактор.[1][2] Исто така, влегол во сојуз со Јасон Ферски и предано одржувал пријателство со Атина.

Од неговата жена, Евридика II имал три сина, од кои сите подоцна станаа македонски кралеви: Александар II, Пердика III и Филип II Македонски.

Чествување[уреди | уреди извор]

Името на овој крал го носи популарна улица центарот на Скопје, чиј пораншен назив гласел „Ленинова“.[3]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 Македонски историски речник. Скопје: ИНИ. 2000. стр. 25. ISBN 9989-624-46-1. На |first= му недостасува |last= (help)
  2. 2,0 2,1 Личности од Македонија. Скопје: МИ-АН. 2002. стр. 18. ISBN 9989-613-28-1. На |first= му недостасува |last= (help)
  3. „документ од Совет на Град Скопје“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2014-03-11.