Јоханес Лихтенауер
Јоханес Лихтенауер (германски: Johannes Liechtenauer) — германски мечувалски мајстор од XIV век. Најверојатно е роден во периодот од почетокот до средината на XIV век, во Лихтенау, Средна Франконија. За него самиот имаме само малку информации, и тие се зачувани, заедно со неговите учења, во ракописот MS 3227a и подоцнежни дела од следбениците на неговото учење. Според авторот на овој ракопис, Лихтенауер бил „голем мајстор“ кој пропатувал низ „многу земји“ за да го научи мечувањето. Во подоцнежни рекописи од XV век се зборува за т.н. „Лихтенауерово друштво“ (Gesellschaft Liechtenauers), група мечувалски мајстори кои се сметале за следбеници на неговата школа, и кои чувале записи од неговите учења. За постоењето ваквиот назив сведочи и Паулус Кал во 1460-тите, но називот излегува од употреба во доцниот XV век со издигањето на Братството на Св. Марко.
Учењата на Лихтенауер се зачувани делумно во стихови со рима (можеби намерно предвидени да бидат тешко разбирливи, за да не може секој да ги учи техниките, или пак како систем на мнемонички средства за оние кои се разбираат). Од Лихтенауеровиот систем произлегла сета германска мечувалска школа. Неговото дело било предмет на најразлични осврти, проширување и измени во текот на целиот XV век во таканаречените „мечувалска книги“ (Fechtbücher), дела на мајстори како Ханко Дебрингер, Зигмунд Рингек и Петар Гдањски, а истото продолжило и во XVI век, во делата на Паулус Хектор Мајр и Јоахим Мејер. Впрочем во тоа време веќе се зацврстила нормата според која секој мајстор кој држел до себе се претставувал како следбеник на Лихтенауеровите учења, дури и кога неговото влијание било незначајно, или каде некои елементи јасно им пркоселе на начелата на Лихтенауер.
Веќе во времето на Лихтенауер, борбената обука (Fechten) не била ограничена на само едно оружје, туку се изучувале најразлични техники за борба со долг меч, меч и штит, бодеж, месер (голем нож), како и невооружени техники на борење со и без оклоп, а понекогаш и на коњ.
Лихтенауерово друштво[уреди | уреди извор]
Кон средината на XV век, мечувалските мајстори кои ја следеле традицијата на Лихтенауер уживале голем престиж. Паулус Кал (Cgm 1507, 1460) дава листа од 17 мајстори кои му припаѓале на т.н. „Лихтенауерово друштво“ во кои (покрај тој самиот) се вбројуваат мајсторите:
- Петер Вилдиганс од Гласц.
- Петар Гдањски
- Ханс Шпиндлер од Цнајм (Знојмо)
- Лампрехт од Прага
- Ханс Сејденфаден од Ерфурт
- Андрес Лигницер
- Јакоб Лигницер (брат на Андрес)
- Зигмунд Амринг (Рингек?)
- Хартман од Нирнберг
- Мартин Хундфелд
- Ханс Пегмицер
- Филипс Пергер
- Виргилиј од Краков
- Дитерих Дегенфехтер од Брауншвајг
- От Јуд, боречки мајстор од Австрија
- Штетнер, учител на самиот Кал
Поврзано[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Повик на борба: Германскиот долг меч од Бил Гранди (англиски)
- Код.HS.3227a - Мечувалскиот прирачник на Ханко Дебрингер од 1389 г. Превод и транскрипција на англиски: Дејвид Линдхолм и др. (англиски)
|