NGC 6250
| NGC 6250 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Олтар |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 16 ч 57 м 56 с |
| Деклинација | -45° 56' 12"" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | IV3p |
| Привиден сјај (видлив) |
5,9 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 16' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 1 јули 1834 |
| Други ознаки | OCL 991, ESO 277-SC20 |
NGC 6250 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Олтар, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6250 се споменува и како OCL 991, ESO 277-SC20.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 1 јули 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6250 е од видот IV3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 5,9 m.[2] NGC 6250 има само една позната привидна димензија, која изнесува 16'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 16 ч 57 м 56 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -45° 56' 12"".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 6250 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 407; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8327. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 6250 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)