NGC 5012A

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 5012A

{{{опис}}}

Соѕвездие Береникина Коса
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 13 ч 12 м 41,8 с
Деклинација +22° 49' 48""
Положбен агол 60°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид P
Привиден сјај
(видлив)
13,8
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,6
Површински сјај 14,2 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,5' x 1,1'
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 10 април 1785
Други ознаки UGC 8290, MCG 4-31-14, CGCG 130-20, KUG 1310+230, VV 559, 8ZW 262, IRAS 13103+2305

NGC 5012Aгалаксија во соѕвездието Береникина Коса, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 5012A се споменува и како UGC 8290, MCG 4-31-14, CGCG 130-20, KUG 1310+230, VV 559, 8ZW 262, IRAS 13103+2305.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 10 април 1785 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 5012A е од видот P.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,8 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 14,2 m/лм2.[2] NGC 5012A има привидни димензии од 1,5' х 1,1'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 13 ч 12 м 41,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +22° 49' 48"".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 60°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 5012A е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 45884. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 150; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1994. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 125.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]