NGC 4230
| NGC 4230 |
 Поглед кон NGC 4230
| ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Кентаур | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
| Морфолошки вид | IV2p | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 5' x ?' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Џон Хершел | ||
| Откриена | 5 април 1837 | ||
| Други ознаки | OCL 874 | ||
NGC 4230 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Кентаур, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4230 се споменува и како OCL 874.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 5 април 1837 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4230 е од видот IV2p.[1] NGC 4230 има само една позната привидна димензија, која изнесува 5'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0.
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 4230 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 428; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8637. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 4230 на НАСА (англиски)
- ↑ Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)