NGC 419
NGC 419 | |||
---|---|---|---|
Соѕвездие | Тукан | ||
Епоха | Ј2000.0 | ||
Положба | |||
Ректасцензија | 1 ч 8 м 17,2 с | ||
Деклинација | - 72° 53' 0" | ||
Податоци од набљудување | |||
Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
Морфолошки вид | OCL | ||
Привиден сјај (видлив) |
11,2 | ||
Физички податоци | |||
Привидни димензии | 2,4' х ' | ||
Историја | |||
Откривач | Џејмс Данлоп | ||
Откриена | 2 септември 1826 | ||
Други ознаки | ESO 29-SC33, in SMC |
NGC 419 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 419 се споменува и како ESO 29-SC33, in SMC .
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 2 септември 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 419 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,2 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм2.[2] NGC 419 има привидни димензии од 2,4' х '.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 8 м 17,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 72° 53' 0".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 419 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9142.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 419 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)