NGC 3779
| NGC 3779 | |
|---|---|
 Поглед кон NGC 3779
| |
| Соѕвездие | Пехар |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Положбен агол | 85° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | спирална галаксија |
| Морфолошки вид | Scd |
| Привиден сјај (видлив) |
13,8 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,5 |
| Површински сјај | 14,3 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,9' x 1' |
| Историја | |
| Откривач | Ендрју Ејнсли Комон |
| Откриена | 1880 |
| Други ознаки | IC 717, MCG -2-30-13 |
NGC 3779 — спирална галаксија во соѕвездието Пехар, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 3779 се споменува и како IC 717, MCG -2-30-13.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 1880 година од страна на Ендрју Ејнсли Комон, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 36 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 3779 е од видот Scd.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,8 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 14,3 m/лм2.[2] NGC 3779 има привидни димензии од 1,9' х 1'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Положбениот агол на објектот е во износ од 85°.[2]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 3779 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 36084. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 282; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5513. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1562.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Dreyer, J.L.E., ibid. Errata on pages 237, 281-283, and 366-378. (158,28)