NGC 37

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 37
{{{опис}}}
Соѕвездие Феникс
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 0 ч 11 м 23 с
Деклинација - 56° 57' 25"
Положбен агол 35°
Податоци од набљудување
Вид на тело спирална галаксија
Морфолошки вид SB0
Привиден сјај
(видлив)
13,7
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,7
Површински сјај 13,3 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,1' х 0,7'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 2 октомври 1836
Други ознаки ESO 149-22, AM 0007-571

NGC 37спирална галаксија во соѕвездието Феникс, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 37 се споменува и како ESO 149-22, AM 0007-571 .

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 2 октомври 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 37 е од видот SB0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,7 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,7 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] NGC 37 има привидни димензии од 1,1' х 0,7'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 11 м 23 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 56° 57' 25".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 35°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 37 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 801. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 416; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8467.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]