NGC 330
| NGC 330 |
| ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Тукан | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Ректасцензија | 0 ч 56 м 19,8 с | ||
| Деклинација | - 72° 27' 44" | ||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
| Морфолошки вид | OCL | ||
| Привиден сјај (видлив) |
9,6 | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 1,4' х ?' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Џејмс Данлоп | ||
| Откриена | 1 август 1826 | ||
| Други ознаки | ESO 29-SC24 | ||
NGC 330 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 330 се споменува и како ESO 29-SC24.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 1 август 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 330 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 9,6 m.[2] NGC 330 има само една позната привидна димензија од 1,4'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 56 м 19,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 72° 27' 44".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 330 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 441; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9138.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 330 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)