NGC 2660
NGC 2660 | |
---|---|
Соѕвездие | Едро |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 8 ч 42 м 38 с |
Деклинација | - 47° 12' 2" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | I3m |
Привиден сјај (видлив) |
8,8 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 3' x ?' |
Историја | |
Откривач | Џон Хершел |
Откриена | 29 декември 1834 |
Други ознаки | OCL 759, ESO 260-SC4 |
NGC 2660 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Едро, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2660 се споменува и како OCL 759, ESO 260-SC4.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 29 декември 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2660 е од видот I3m.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 8,8 m.[2] NGC 2660 има само една позната привидна димензија, која изнесува 3'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 8 ч 42 м 38 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 47° 12' 2".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 2660 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 397; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8155.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 2660 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)