NGC 256
| NGC 256 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Тукан |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 45 м 53,3 с |
| Деклинација | - 73° 30' 25" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (видлив) |
12,7 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,6' х ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 11 април 1834 |
| Други ознаки | ESO 29-SC11 |
NGC 256 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 256 се споменува и како ESO 29-SC11.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 11 април 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 256 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,7 m.[2] NGC 256 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,6'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 45 м 53,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 30' 25".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 256 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9141.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 256 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур