NGC 2378

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2378
Поглед кон NGC 2378
Поглед кон NGC 2378
Соѕвездие Близнаци
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 7 ч 27 м 23,9 с
Деклинација + 33° 49' 55"
Податоци од набљудување
Вид на тело двојна ѕвезда
Морфолошки вид *2
Физички податоци
Историја
Откривач Едуар Жан Мари Стефан
Откриена 8 февруари 1878

NGC 2378двојна ѕвезда во соѕвездието Близнаци, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 8 февруари 1878 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2378 е од видот *2.[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 27 м 23,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 33° 49' 55".[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2378 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 100; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2460. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1336.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]