NGC 2170

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2170

{{{опис}}}

Соѕвездие Еднорог
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 6 ч 7 м 31,3 с
Деклинација - 6° 23' 53"
Податоци од набљудување
Вид на тело отсјајна маглина
Морфолошки вид RN
Физички податоци
Привидни димензии 2' x 2'
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 16 октомври 1784
Други ознаки LBN 994

NGC 2170отсјајна маглина во соѕвездието Еднорог, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2170 се споменува и како LBN 994.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 16 октомври 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2170 е од видот RN.[1] NGC 2170 има привидни димензии од 2' х 2'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 6 ч 7 м 31,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 6° 23' 53".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2170 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 271; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4795. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 928.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]