NGC 2037

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2037
{{{опис}}}
Соѕвездие Златна Рипка
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 5 ч 34 м 54 с
Деклинација - 69° 44' 12"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид OCL
Привиден сјај
(видлив)
10,3
Физички податоци
Привидни димензии 0,5' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена -
Други ознаки ESO 56-SC159

NGC 2037расеано ѕвездено јато во соѕвездието Златна Рипка, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2037 се споменува и како ESO 56-SC159.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен во - година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2037 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 10,3 m.[2] NGC 2037 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,5'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 34 м 54 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 69° 44' 12".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2037 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 445; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9166.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]