NGC 2021
| NGC 2021 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Златна Рипка |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 5 ч 33 м 30,7 с |
| Деклинација | - 67° 27' 11" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (видлив) |
12,1 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,9' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 31 јануари 1835 |
| Други ознаки | ESO 56-SC150, in LMC |
NGC 2021 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Златна Рипка, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2021 се споменува и како ESO 56-SC150, in LMC.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 31 јануари 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2021 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,1 m.[2] NGC 2021 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,9'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 33 м 30,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 67° 27' 11".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2021 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 445; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8891.
