NGC 2021

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2021

{{{опис}}}

Соѕвездие Златна Рипка
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 5 ч 33 м 30,7 с
Деклинација - 67° 27' 11"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид OCL
Привиден сјај
(видлив)
12,1
Физички податоци
Привидни димензии 0,9' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 31 јануари 1835
Други ознаки ESO 56-SC150, in LMC

NGC 2021расеано ѕвездено јато во соѕвездието Златна Рипка, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2021 се споменува и како ESO 56-SC150, in LMC.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 31 јануари 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2021 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,1 m.[2] NGC 2021 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,9'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 33 м 30,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 67° 27' 11".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2021 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 445; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8891.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]