NGC 1245
| NGC 1245 |
| ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Персеј | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Ректасцензија | 3 ч 14 м 41,4 с | ||
| Деклинација | + 47° 14' 19" | ||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
| Морфолошки вид | III1r | ||
| Привиден сјај (видлив) |
8,4 | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 10' x ?' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Вилијам Хершел | ||
| Откриена | 11 декември 1786 | ||
| Други ознаки | OCL 389 | ||
NGC 1245 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Персеј, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1245 се споменува и како OCL 389.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 11 декември 1786 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1245 е од видот III1r.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 8,4 m.[2] NGC 1245 има само една позната привидна димензија, која изнесува 10'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 14 м 41,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 47° 14' 19".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 1245 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 63; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 3315. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1249.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 1245 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)