NGC 1237

NGC 1237	;
Соѕвездие	Еридан
Епоха	Ј2000.0
Положба
Ректасцензија	3 ч 10 м 8,9 с
Деклинација	- 8° 41' 31"
Податоци од набљудување
Вид на тело	двојна ѕвезда
Морфолошки вид	*2
Физички податоци
Историја
Откривач	Франк Милер
Откриена	1886

NGC 1237 — двојна ѕвезда во соѕвездието Еридан, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен во 1886 година од страна на Франк Милер, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 26 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1237 е од видот *2.^[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 10 м 8,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 8° 41' 31".^[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 1237 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 266; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5294. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 917.