Masarinae, се необични оси, кои обично се третираат како потсемејство на Vespidae, но во минатото понекогаш биле препознаени како засебно семејство, „Masaridae“, во кое биле вклучени и потсемејствате Euparagiinae и Gayellinae.[1] Тоа е мала потсемејство, уникатна меѓу оси во хранење на нивните ларви исклучиво со полен и нектар, на начин доста сличен на многу солитарни пчели. Повеќето видови се црни или кафеави, обележани со впечатливо контрастни модели на жолта, бела или црвена боја (или комбинации на нив). Тие се најразновидни и во најголем број во пустинските региони во јужна Африка, но се јавуваат и во пустините на Северна и Јужна Америка. Некои видови на Pseudomasaris во Калифорнија, како што се Pseudomasaris vespoides, носат извонредна сличност со вообичаената жолта оса, но можат да бидат препознаени со нивните антени, одлика на потсемејството. Мажјаците имаат издолжени антени.[2]
Тие го носат поленот во гушата и го испуштаат заедно со нектарот во нивните гнезда, каде ги положуваат своите јајца пред да ја запечатат ќелијата. Гнездата често се градени од кал, или во земјата, и може да имаат од една до повеќе поединечни ќелии. Гнездата обично ги прават на скриени места, на пример под камења или во пукнатини.[3]
