Lactarius glyciosmus

Од Википедија — слободната енциклопедија

Lactarius glyciosmus, е полујадлива печурка од родот Млечки (печурки).[1] Микориза, може да се најде како расте во почвата во основата на брезите во Европа. Обично бојата и е сивкасто јорговано, со понекогаш шупливо стебло малку посветло од шапката. Има преполни, течни жабри и силен мирис на кокос.

Таксономија[уреди | уреди извор]

Lactarius glyciosmus првично била опишана од шведскиот миколог Елиас Магнус Фрис како Agaricus glyciosmus во 1818 година. Нејзиното специфично име е изведено од старогрчките зброви glukos „шеќер(y)“ и осмос „мирис“.

Опис[уреди | уреди извор]

Lactarius glyciosmus е мала до средна по големина, која обично има конвексна шапка со димензии помеѓу 2 и 5,5 сантиметри, со мала централна вдлабнатина која се развива со возраста. Понекогаш има централно мозолче, а шапката има обично боја како сивкаст јоргован, понекогаш варира до бледо биволска кожа. Таа е со тенко месо, со искривена маргина кај помладите примероци. Висината на дршката е помеѓу 25 и 65 милиметри, а ширината е помеѓу 4 и 12 милиметри. Цилиндричната дршка е типично најширока на дното и станува потесна кон врвот, или понекогаш е во форма на клупа. Дршката има иста боја со шапката, но понекогаш е малку побледа или со жолтеникава нијанса. Дршката е особено мека и лесно се крши и може да стане шуплива. Месото е биволско. Жабрите се скршени и преполни, и варираат во боја од бледо жолтеникаво до бледо месо, а со возраста се претвораат во сивкаст јоргован. Млекото е бело со првично благ, подоцна топол и лут вкус.[2] Печурката има силен мирис на кокос.

Отпечатокот на спори е со кремаста бела боја, а самите спори се со широко елипсовидна форма и покриени со мали брадавици. Брадавиците се поврзани со тенки гребени во нецелосна мрежа. Спорите се со големина помеѓу 8 и 9 микрометри со 5 и 6 микрометри.

Слични видови[уреди | уреди извор]

Слична е на L. vietus, сивата млечна шапка, но се разликува по тоа што млекото на L. vietus се суши во сива боја, додека млекото на L.glyciosmus се суши во бела боја.[3] Може да се помеша и со L. cocosiolens, која исто така мириса на кокос, но L. cocosiolens има лигава кафена или портокалова шапка и не се наоѓа меѓу брези.[4]

Природни производи[уреди | уреди извор]

Six chemical structure formulae, each having a six-atom carbon ring in the middle.
Сесквитерпени изолирани од Lactarius glyciosmus .

Различни соединенија, вклучувајќи неколку сесквитерпени, се изолирани од L. glyciosmus.[5]

Јадливост[уреди | уреди извор]

Lactarius glyciosmus се смета за јадлив, но не се препорачува до степен до кој некои миколози го сметаат за нејадлив.[6] Овој вид се продава на руралните пазари во провинцијата Јунан, Кина.[7]

Распространост и живеалиште[уреди | уреди извор]

Lactarius glyciosmus е вообичаена печурка и се наоѓа под широколисни дрвја, особено бреза-често во внатрешноста на мов сфагнум .[8] Расте во почвата поединечно или во расфрлани групи.[9] Може да се најде во Северна Америка и Европа,[10] Нов Зеланд,[11] Свалбард,и Кина.[12]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „The Encyclopedia of Fungi of Britain and Europe (Revised edition)“. Reference Reviews. 19 (3): 35–36. 2005-04-01. doi:10.1108/09504120510587760. ISSN 0950-4125.
  2. ↑ Phillips, Roger (1981). Mushrooms and other fungi of Britain and Europe. Pan Books. стр. 85. ISBN 0-330-26441-9.
  3. ↑ Shearer, Lyndsay (1981). Mushrooms and other fungi of Great Britain and Europe. London [England]: Pan Books. ISBN 0-330-26441-9. OCLC 9213187.
  4. ↑ Kuo, Michael. „Lactarius glyciosmus“. MushroomExpert.com. Посетено на 14 January 2009.
  5. ↑ Vitari G, Vita-Finzi P. (1995). „Sesquiterpenes and other secondary metabolites of genus Lactarius (Basidiomycetes): Chemistry and biological activity“. Studies in Natural Products Chemistry. Structure and Chemistry (Part D). 17. Elsevier Science. стр. 153. ISBN 978-0-08-054198-3.
  6. ↑ Pegler, David M. (1983). Mushrooms and Toadstools. Mitchell Beazley. стр. 98. ISBN 978-0-85533-500-7.
  7. ↑ Wang, X-H. (2000).
  8. ↑ Trudell, Steve; Ammirati, Joe (2009). Mushrooms of the Pacific Northwest. Timber Press Field Guides. Portland, OR: Timber Press. стр. 56. ISBN 978-0-88192-935-5.<ref>Може да се најде помеѓу крајот на летото и есента.<ref name="Phillips">Phillips, Roger (1981). Mushrooms and other fungi of Britain and Europe. Pan Books. стр. 85. ISBN 0-330-26441-9.
  9. ↑ Jordan, Michael (2004). The Encyclopedia of Fungi of Britain and Europe. Frances Lincoln. стр. 304. ISBN 978-0-7112-2379-0.
  10. ↑ Phillips, Roger. „Lactarius glyciosmus“. RogersMushrooms. Посетено на 14 January 2009.
  11. ↑ McNab, RFR. (1971).
  12. ↑ WANG, Xi; LONG, Chun-Lin (2010-03-31). „Investigation and Evaluation of Jatropha curcas (Euphorbiaceae) Resource in Yunnan Province“. Acta Botanica Yunnanica. 31 (5): 455–460. doi:10.3724/sp.j.1143.2009.09094. ISSN 0253-2700.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Lactarius_glyciosmus&oldid=5090898“