K2-18b
.jpg) | |
| Откривање | |
|---|---|
| Откриено во | Kepler space telescope |
| Откриено | 2015 |
| Transit | |
| Орбитални особености[3] | |
| 0,15910+0,00046 0,0004721,380,000 kм | |
| Занесеност | 0,09+0,12 0,09[1] |
| 32,940045 ± 0,000100 | |
| 354,3+46,4 33,8°[2] | |
| Физички особености | |
Среден полупречник | 2,610 ± 0,087 |
| Маса | 8,63 ± 1,35 |
Средна густина | 2,67+0,52 0,47 g/cm3 |
| 12,43+2,17 2,07 m/s2 | |
| Температура | 265 ± 5 K (−8 ± 5 °C) |
K2-18b, позната и како EPIC 201912552 b, е егзопланета која орбитира околу црвеното џуџе K2-18, на оддалеченост од 124 светлосна годинаs (38 пс) од Земјата. Планетата има радиус од околу 2.6 пати од радиусот на Земјата, со орбитален период од 33 дена и во зоната погодна за живот; при што прима слично количество на светлина на она што го прима Земјата од Сонцето. Првично откриена од вселенскиот телескоп Кеплер, а подоцна истражувана од Џејмс Веб (JWST) со цел проучување на нејзината атмосфера.
Во 2019 година, било објавено присуството на водена пареа во атмосферата на K2-18b, привлекувајќи го научното внимание кон овој систем. Во 2023 година, JWST детектирал јаглерод диоксид и метан во атмосферата на K2-18b. Податоците на JWST се различно толкувани како индикација за планета со воден океан и атмосфера богата со водород, и мини-Непрун богат со гас.
Во 2025 година било објавено дека атмосферата на K2-18b содржи диметил сулфид (DMS), супстанца што може да послужи како биопотпис на егзопланетите, во количина 20 пати поголема од онаа на Земјата. Бидејќи оваа молекула има краток живот, сугестивно е дека концентрацијата на DMS постојано се надополнува.[4] Итан Сигел ја критикувал оваа изјава за нејзините смели тврдења и погрешна анализа,[5] а други научници посочуваат на лабораториски експерименти кои може да произведат DMS без присуство на живот.[6][7]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Blain, Charnay & Bézard 2021, стр. 2.
- ↑ Martin 2024.
- ↑ Benneke и др. 2019, стр. 4.
- ↑ Nikku Madhusudhan; Savvas Constantinou; Måns Holmberg; Subhajit Sarkar; Anjali A. A. Piette; Julianne I. Moses (17 April 2025). „New Constraints on DMS and DMDS in the Atmosphere of K2-18 b from JWST MIRI“. The Astrophysical Journal Letters. 983 (2): L40. arXiv:2504.12267v1. Bibcode:2025ApJ...983L..40M. doi:10.3847/2041-8213/adc1c8.
The spectrum shows multiple spectral features between ∼6 and 11 μm that are best explained by a combination of DMDS and DMS in the atmosphere
- ↑ Siegel, Ethan (2025-04-22). „The evidence for biosignatures on K2-18b is flimsy, at best“. Big Think. Посетено на 2025-04-23.
- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>; нема зададено текст за наводите по име:0. - ↑ Reed, Nathan W.; Shearer, Randall L.; McGlynn, Shawn Erin; Wing, Boswell A.; Tolbert, Margaret A.; Browne, Eleanor C. (October 2024). „Abiotic Production of Dimethyl Sulfide, Carbonyl Sulfide, and Other Organosulfur Gases via Photochemistry: Implications for Biosignatures and Metabolic Potential“. The Astrophysical Journal (англиски). 973 (2): L38. Bibcode:2024ApJ...973L..38R. doi:10.3847/2041-8213/ad74da. ISSN 0004-637X.