IC 869
| IC 869 | |
|---|---|
|
| |
| Соѕвездие | Олтар |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 17 ч 45 м 35,5 с |
| Деклинација | -46° 5' 19" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | планетарна маглина |
| Морфолошки вид | PN |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
12,1 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,17' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијамина Патон Стивенс Флеминг |
| Откриена | 1894 |
| Други ознаки | PK 345-8.1, ESO 279-PN7, CS=11.1 |
IC 869 — планетарна маглина во соѕвездието Олтар, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 869 се споменува и како PK 345-8.1, ESO 279-PN7, CS=11.1.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен во 1894 година од страна на Вилијамина Патон Стивенс Флеминг.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 869 е од видот PN.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 12,1 mag.[2] IC 869 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,17'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 17 ч 45 м 35,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -46° 5' 19".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на IC 869 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката .Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 408.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за IC 869 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)