IC 864
| IC 864 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Змеј |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 17 ч 14 м 29 с |
| Деклинација | +57° 25' 2"" |
| Положбен агол | 60° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | S |
| Привиден сјај (видлив) |
15,2 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
16 |
| Површински сјај | 12,3 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,4' x 0,2' |
| Историја | |
| Откривач | Луис Свифт |
| Откриена | 23 јуни 1890 |
| Други ознаки | NPM1G +57.0226 |
IC 864 — галаксија во соѕвездието Змеј, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 864 се споменува и како NPM1G +57.0226.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 23 јуни 1890 година од страна на Луис Свифт.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 864 е од видот S.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,2 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,3 m/лм2.[2] IC 864 има привидни димензии од 0,4' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 17 ч 14 м 29 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +57° 25' 2"".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 60°.[2]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на IC 864 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 2565010.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за IC 864 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Nilson P.N., Uppsala Ceneral Catalogue of Galaxies. Uppsala: Uppsala Astronomical Observatory, 1973. (15,543) (Catalog)