IC 375

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 375


Соѕвездие Паун
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 19 ч 28 м 39,1 с
Деклинација -58° 46' 5"
Положбен агол 35°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид SBc
Привиден сјај
(видлив)
13
Привиден сјај
(во честот. појас.)
13,8
Површински сјај 13,7 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,8' x 1,2'
Историја
Откривач Делајл Стјуарт
Откриена 17 септември 1901
Други ознаки IC 4857, ESO 142-12, AM 1924-585, IRAS 19244-5852

IC 375галаксија во соѕвездието Паун, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 375 се споменува и како IC 4857, ESO 142-12, AM 1924-585, IRAS 19244-5852.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 17 септември 1901 година од страна на Делајл Стјуарт.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 375 е од видот SBc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,8 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,7 m/лм2.[2] IC 375 има привидни димензии од 1,8' х 1,2'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 19 ч 28 м 39,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -58° 46' 5".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 35°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 375 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 63256.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]