IC 2
| IC 2 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Секстант |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 9 ч 54 м 32,9 с |
| Деклинација | -6° 51' 26" |
| Положбен агол | 140° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | Sa |
| Привиден сјај (видлив) |
13,2 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,1 |
| Површински сјај | 13 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,2' x 0,8' |
| Историја | |
| Откривач | Стефан Жавел |
| Откриена | 9 март 1893 |
| Други ознаки | MCG -1-25-58, VV 111, Arp 292, PRC C-32 |
IC 2 — галаксија во соѕвездието Секстант, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 2 се споменува и како MCG -1-25-58, VV 111, Arp 292, PRC C-32.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 9 март 1893 година од страна на Стефан Жавел.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 2 е од видот Sa.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,2 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,1 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13 m/лм2.[2] IC 2 има привидни димензии од 1,2' х 0,8'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 9 ч 54 м 32,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -6° 51' 26".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 140°.[2]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на IC 2 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 28575.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за IC 2 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Dixon, R.S., and George Sonneborn, "A Master List of Nonstellar Optical Astronomical Objects (MOL)". Columbus, Ohio, Ohio State University Press, 1980. (0,526)