IC 1325

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 1325


Соѕвездие Лав
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 9 ч 45 м 6,9 с
Деклинација +27° 16' 9"
Положбен агол 143°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид Sab
Привиден сјај
(видлив)
14,8
Привиден сјај
(во честот. појас.)
15,6
Површински сјај 14,5 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1' x 0,9'
Историја
Откривач Стефан Жавел
Откриена 22 април 1897
Други ознаки MCG 5-23-34, CGCG 152-64, NPM1G +27.0246, KCPG 213A

IC 1325галаксија во соѕвездието Лав, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 1325 се споменува и како MCG 5-23-34, CGCG 152-64, NPM1G +27.0246, KCPG 213A.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 22 април 1897 година од страна на Стефан Жавел.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 1325 е од видот Sab.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,8 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,6 mag, додека површинскиот сјај изнесува 14,5 m/лм2.[2] IC 1325 има привидни димензии од 1' х 0,9'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 9 ч 45 м 6,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +27° 16' 9".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 143°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 1325 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 27936.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dixon, R.S., and George Sonneborn, "A Master List of Nonstellar Optical Astronomical Objects (MOL)". Columbus, Ohio, Ohio State University Press, 1980. (0,526)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]